wyzwolić

Polish

Etymology

From wy- +‎ Old Polish zwolić. Analyzable as wy- +‎ z- +‎ wola +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈzvɔ.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: wy‧zwo‧lić

Verb

wyzwolić pf (imperfective wyzwalać)

1. (transitive) to free, to liberate, to emancipate
2. (transitive) to stir, to trigger

Conjugation

Conjugation of wyzwolić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyzwolić
future tense	1st	wyzwolę			wyzwolimy
	2nd	wyzwolisz			wyzwolicie
	3rd	wyzwoli			wyzwolą
	impersonal	wyzwoli się
past tense	1st	wyzwoliłem, -(e)m wyzwolił	wyzwoliłam, -(e)m wyzwoliła	wyzwoliłom, -(e)m wyzwoliło	wyzwoliliśmy, -(e)śmy wyzwolili	wyzwoliłyśmy, -(e)śmy wyzwoliły
	2nd	wyzwoliłeś, -(e)ś wyzwolił	wyzwoliłaś, -(e)ś wyzwoliła	wyzwoliłoś, -(e)ś wyzwoliło	wyzwoliliście, -(e)ście wyzwolili	wyzwoliłyście, -(e)ście wyzwoliły
	3rd	wyzwolił	wyzwoliła	wyzwoliło	wyzwolili	wyzwoliły
	impersonal	wyzwolono
conditional	1st	wyzwoliłbym, bym wyzwolił	wyzwoliłabym, bym wyzwoliła	wyzwoliłobym, bym wyzwoliło	wyzwolilibyśmy, byśmy wyzwolili	wyzwoliłybyśmy, byśmy wyzwoliły
	2nd	wyzwoliłbyś, byś wyzwolił	wyzwoliłabyś, byś wyzwoliła	wyzwoliłobyś, byś wyzwoliło	wyzwolilibyście, byście wyzwolili	wyzwoliłybyście, byście wyzwoliły
	3rd	wyzwoliłby, by wyzwolił	wyzwoliłaby, by wyzwoliła	wyzwoliłoby, by wyzwoliło	wyzwoliliby, by wyzwolili	wyzwoliłyby, by wyzwoliły
	impersonal	wyzwolono by
imperative	1st	niech wyzwolę			wyzwólmy
	2nd	wyzwól			wyzwólcie
	3rd	niech wyzwoli			niech wyzwolą
passive adjectival participle		wyzwolony	wyzwolona	wyzwolone	wyzwoleni	wyzwolone
anterior adverbial participle		wyzwoliwszy
verbal noun		wyzwolenie

Further reading

• wyzwolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyzwolić in Polish dictionaries at PWN