wzrokowiec

Polish

Etymology

From wzrok +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /vzrɔˈkɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: wzro‧ko‧wiec

Noun

wzrokowiec m pers

1. visualizer (someone whose mental imagery is visual)

Declension

Declension of wzrokowiec

	singular	plural
nominative	wzrokowiec	wzrokowcy/wzrokowce (deprecative)
genitive	wzrokowca	wzrokowców
dative	wzrokowcowi	wzrokowcom
accusative	wzrokowca	wzrokowców
instrumental	wzrokowcem	wzrokowcami
locative	wzrokowcu	wzrokowcach
vocative	wzrokowcze	wzrokowcy

Related terms

adjective

• wzrokowy

 

adverb

• wzrokowo

 

noun

• wzrok

 

Further reading

• wzrokowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wzrokowiec in Polish dictionaries at PWN