yokuş
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Ottoman Turkish یوقش (yokuş, “rise, slope”), from a derivation of Proto-Turkic *yok (“up, above; hill”).
Noun[edit]
yokuş (definite accusative yokuşu, plural yokuşlar)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | yokuş | |
| Definite accusative | yokuşu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | yokuş | yokuşlar |
| Definite accusative | yokuşu | yokuşları |
| Dative | yokuşa | yokuşlara |
| Locative | yokuşta | yokuşlarda |
| Ablative | yokuştan | yokuşlardan |
| Genitive | yokuşun | yokuşların |
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
References[edit]
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yokuş”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “یوقش”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian