zaburzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zaburzyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.buˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: za‧bu‧rze‧nie

Noun[edit]

zaburzenie n

  1. (uncountable) verbal noun of zaburzyć
  2. (countable) disturbance, perturbance
  3. (countable, pathology) disfunction

Declension[edit]

Declension of zaburzenie
singular plural
nominative zaburzenie zaburzenia
genitive zaburzenia zaburzeń
dative zaburzeniu zaburzeniom
accusative zaburzenie zaburzenia
instrumental zaburzeniem zaburzeniami
locative zaburzeniu zaburzeniach
vocative zaburzenie zaburzenia

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • zaburzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaburzenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zaburzenie&oldid=76609595"