zatelefonować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ telefonować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.tɛ.lɛ.fɔˈnɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧te‧le‧fo‧no‧wać

Verb[edit]

zatelefonować pf (imperfective telefonować)

  1. (intransitive) to phone, call
    Synonym: zadzwonić

Conjugation[edit]

Conjugation of zatelefonować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatelefonować
future tense 1st zatelefonuję zatelefonujemy
2nd zatelefonujesz zatelefonujecie
3rd zatelefonuje zatelefonują
impersonal zatelefonuje się
past tense 1st zatelefonowałem,
-(e)m zatelefonował
zatelefonowałam,
-(e)m zatelefonowała
zatelefonowałom,
-(e)m zatelefonowało
zatelefonowaliśmy,
-(e)śmy zatelefonowali
zatelefonowałyśmy,
-(e)śmy zatelefonowały
2nd zatelefonowałeś,
-(e)ś zatelefonował
zatelefonowałaś,
-(e)ś zatelefonowała
zatelefonowałoś,
-(e)ś zatelefonowało
zatelefonowaliście,
-(e)ście zatelefonowali
zatelefonowałyście,
-(e)ście zatelefonowały
3rd zatelefonował zatelefonowała zatelefonowało zatelefonowali zatelefonowały
impersonal zatelefonowano
conditional 1st zatelefonowałbym,
bym zatelefonował
zatelefonowałabym,
bym zatelefonowała
zatelefonowałobym,
bym zatelefonowało
zatelefonowalibyśmy,
byśmy zatelefonowali
zatelefonowałybyśmy,
byśmy zatelefonowały
2nd zatelefonowałbyś,
byś zatelefonował
zatelefonowałabyś,
byś zatelefonowała
zatelefonowałobyś,
byś zatelefonowało
zatelefonowalibyście,
byście zatelefonowali
zatelefonowałybyście,
byście zatelefonowały
3rd zatelefonowałby,
by zatelefonował
zatelefonowałaby,
by zatelefonowała
zatelefonowałoby,
by zatelefonowało
zatelefonowaliby,
by zatelefonowali
zatelefonowałyby,
by zatelefonowały
impersonal zatelefonowano by
imperative 1st niech zatelefonuję zatelefonujmy
2nd zatelefonuj zatelefonujcie
3rd niech zatelefonuje niech zatelefonują
anterior adverbial participle zatelefonowawszy
verbal noun zatelefonowanie

Further reading[edit]