From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Etymology[edit]
From zaufać + -anie.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /za.uˈfa.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: za‧u‧fa‧nie
zaufanie n
- verbal noun of zaufać
- trust
Declension[edit]
Further reading[edit]
- zaufanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaufanie in Polish dictionaries at PWN