zawalczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ walczyć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

zawalczyć pf

  1. (intransitive) to fight, to contend [+ z (instrumental) = with something]
  2. (intransitive) to strive, to go for, to compete [+ o (accusative) = for something]

Conjugation[edit]

Conjugation of zawalczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zawalczyć
future tense 1st zawalczę zawalczymy
2nd zawalczysz zawalczycie
3rd zawalczy zawalczą
impersonal zawalczy się
past tense 1st zawalczyłem,
-(e)m zawalczył
zawalczyłam,
-(e)m zawalczyła
zawalczyłom,
-(e)m zawalczyło
zawalczyliśmy,
-(e)śmy zawalczyli
zawalczyłyśmy,
-(e)śmy zawalczyły
2nd zawalczyłeś,
-(e)ś zawalczył
zawalczyłaś,
-(e)ś zawalczyła
zawalczyłoś,
-(e)ś zawalczyło
zawalczyliście,
-(e)ście zawalczyli
zawalczyłyście,
-(e)ście zawalczyły
3rd zawalczył zawalczyła zawalczyło zawalczyli zawalczyły
impersonal zawalczono
conditional 1st zawalczyłbym,
bym zawalczył
zawalczyłabym,
bym zawalczyła
zawalczyłobym,
bym zawalczyło
zawalczylibyśmy,
byśmy zawalczyli
zawalczyłybyśmy,
byśmy zawalczyły
2nd zawalczyłbyś,
byś zawalczył
zawalczyłabyś,
byś zawalczyła
zawalczyłobyś,
byś zawalczyło
zawalczylibyście,
byście zawalczyli
zawalczyłybyście,
byście zawalczyły
3rd zawalczyłby,
by zawalczył
zawalczyłaby,
by zawalczyła
zawalczyłoby,
by zawalczyło
zawalczyliby,
by zawalczyli
zawalczyłyby,
by zawalczyły
impersonal zawalczono by
imperative 1st niech zawalczę zawalczmy
2nd zawalcz zawalczcie
3rd niech zawalczy niech zawalczą
anterior adverbial participle zawalczywszy
verbal noun zawalczenie

Further reading[edit]