zbuntować

Polish

Etymology

From z- +‎ buntować.

Pronunciation

• IPA^(key): /zbunˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: zbun‧to‧wać

Verb

zbuntować pf (imperfective buntować)

1. (transitive) to call to rebel
2. (reflexive with się) to rebel

   Synonym: powstać

Conjugation

Conjugation of zbuntować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbuntować
future tense	1st	zbuntuję			zbuntujemy
	2nd	zbuntujesz			zbuntujecie
	3rd	zbuntuje			zbuntują
	impersonal	zbuntuje się
past tense	1st	zbuntowałem, -(e)m zbuntował	zbuntowałam, -(e)m zbuntowała	zbuntowałom, -(e)m zbuntowało	zbuntowaliśmy, -(e)śmy zbuntowali	zbuntowałyśmy, -(e)śmy zbuntowały
	2nd	zbuntowałeś, -(e)ś zbuntował	zbuntowałaś, -(e)ś zbuntowała	zbuntowałoś, -(e)ś zbuntowało	zbuntowaliście, -(e)ście zbuntowali	zbuntowałyście, -(e)ście zbuntowały
	3rd	zbuntował	zbuntowała	zbuntowało	zbuntowali	zbuntowały
	impersonal	zbuntowano
conditional	1st	zbuntowałbym, bym zbuntował	zbuntowałabym, bym zbuntowała	zbuntowałobym, bym zbuntowało	zbuntowalibyśmy, byśmy zbuntowali	zbuntowałybyśmy, byśmy zbuntowały
	2nd	zbuntowałbyś, byś zbuntował	zbuntowałabyś, byś zbuntowała	zbuntowałobyś, byś zbuntowało	zbuntowalibyście, byście zbuntowali	zbuntowałybyście, byście zbuntowały
	3rd	zbuntowałby, by zbuntował	zbuntowałaby, by zbuntowała	zbuntowałoby, by zbuntowało	zbuntowaliby, by zbuntowali	zbuntowałyby, by zbuntowały
	impersonal	zbuntowano by
imperative	1st	niech zbuntuję			zbuntujmy
	2nd	zbuntuj			zbuntujcie
	3rd	niech zbuntuje			niech zbuntują
passive adjectival participle		zbuntowany	zbuntowana	zbuntowane	zbuntowani	zbuntowane
anterior adverbial participle		zbuntowawszy
verbal noun		zbuntowanie

Related terms

adjective

• buntowniczy

 

adverb

• buntowniczo

 

nouns

• buncik
• bunt
• buntowniczka
• buntowniczość
• buntownik

 

Further reading

• zbuntować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbuntować in Polish dictionaries at PWN