zepsuć

Polish

Etymology

From ze- +‎ psuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɛ.psut͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpsut͡ɕ
• Syllabification: ze‧psuć

Verb

zepsuć pf (imperfective psuć)

1. (transitive) to ruin, to spoil
2. (reflexive with się) to break, to break down
3. (reflexive with się) to go bad, to go off, to spoil

Conjugation

Conjugation of zepsuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zepsuć
future tense	1st	zepsuję			zepsujemy
	2nd	zepsujesz			zepsujecie
	3rd	zepsuje			zepsują
	impersonal	zepsuje się
past tense	1st	zepsułem, -(e)m zepsuł	zepsułam, -(e)m zepsuła	zepsułom, -(e)m zepsuło	zepsuliśmy, -(e)śmy zepsuli	zepsułyśmy, -(e)śmy zepsuły
	2nd	zepsułeś, -(e)ś zepsuł	zepsułaś, -(e)ś zepsuła	zepsułoś, -(e)ś zepsuło	zepsuliście, -(e)ście zepsuli	zepsułyście, -(e)ście zepsuły
	3rd	zepsuł	zepsuła	zepsuło	zepsuli	zepsuły
	impersonal	zepsuto
conditional	1st	zepsułbym, bym zepsuł	zepsułabym, bym zepsuła	zepsułobym, bym zepsuło	zepsulibyśmy, byśmy zepsuli	zepsułybyśmy, byśmy zepsuły
	2nd	zepsułbyś, byś zepsuł	zepsułabyś, byś zepsuła	zepsułobyś, byś zepsuło	zepsulibyście, byście zepsuli	zepsułybyście, byście zepsuły
	3rd	zepsułby, by zepsuł	zepsułaby, by zepsuła	zepsułoby, by zepsuło	zepsuliby, by zepsuli	zepsułyby, by zepsuły
	impersonal	zepsuto by
imperative	1st	niech zepsuję			zepsujmy
	2nd	zepsuj			zepsujcie
	3rd	niech zepsuje			niech zepsują
passive adjectival participle		zepsuty	zepsuta	zepsute	zepsuci	zepsute
anterior adverbial participle		zepsuto
verbal noun		zepsucie

Further reading

• zepsuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zepsuć in Polish dictionaries at PWN