zjednoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ jednoczyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zjɛdˈnɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zjed‧no‧czyć

Verb[edit]

zjednoczyć pf (imperfective jednoczyć)

  1. (transitive) to unite, to unify
  2. (reflexive with się) to come together, to unite

Conjugation[edit]

Conjugation of zjednoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zjednoczyć
future tense 1st zjednoczę zjednoczymy
2nd zjednoczysz zjednoczycie
3rd zjednoczy zjednoczą
impersonal zjednoczy się
past tense 1st zjednoczyłem,
-(e)m zjednoczył
zjednoczyłam,
-(e)m zjednoczyła
zjednoczyłom,
-(e)m zjednoczyło
zjednoczyliśmy,
-(e)śmy zjednoczyli
zjednoczyłyśmy,
-(e)śmy zjednoczyły
2nd zjednoczyłeś,
-(e)ś zjednoczył
zjednoczyłaś,
-(e)ś zjednoczyła
zjednoczyłoś,
-(e)ś zjednoczyło
zjednoczyliście,
-(e)ście zjednoczyli
zjednoczyłyście,
-(e)ście zjednoczyły
3rd zjednoczył zjednoczyła zjednoczyło zjednoczyli zjednoczyły
impersonal zjednoczono
conditional 1st zjednoczyłbym,
bym zjednoczył
zjednoczyłabym,
bym zjednoczyła
zjednoczyłobym,
bym zjednoczyło
zjednoczylibyśmy,
byśmy zjednoczyli
zjednoczyłybyśmy,
byśmy zjednoczyły
2nd zjednoczyłbyś,
byś zjednoczył
zjednoczyłabyś,
byś zjednoczyła
zjednoczyłobyś,
byś zjednoczyło
zjednoczylibyście,
byście zjednoczyli
zjednoczyłybyście,
byście zjednoczyły
3rd zjednoczyłby,
by zjednoczył
zjednoczyłaby,
by zjednoczyła
zjednoczyłoby,
by zjednoczyło
zjednoczyliby,
by zjednoczyli
zjednoczyłyby,
by zjednoczyły
impersonal zjednoczono by
imperative 1st niech zjednoczę zjednoczmy
2nd zjednocz zjednoczcie
3rd niech zjednoczy niech zjednoczą
passive adjectival participle zjednoczony zjednoczona zjednoczone zjednoczeni zjednoczone
anterior adverbial participle zjednoczywszy
verbal noun zjednoczenie

Further reading[edit]

  • zjednoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zjednoczyć in Polish dictionaries at PWN