zliczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ liczyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈzli.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zli‧czyć

Verb[edit]

zliczyć pf (imperfective zliczać)

  1. (transitive) to count by adding

Conjugation[edit]

Conjugation of zliczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zliczyć
future tense 1st zliczę zliczymy
2nd zliczysz zliczycie
3rd zliczy zliczą
impersonal zliczy się
past tense 1st zliczyłem,
-(e)m zliczył
zliczyłam,
-(e)m zliczyła
zliczyłom,
-(e)m zliczyło
zliczyliśmy,
-(e)śmy zliczyli
zliczyłyśmy,
-(e)śmy zliczyły
2nd zliczyłeś,
-(e)ś zliczył
zliczyłaś,
-(e)ś zliczyła
zliczyłoś,
-(e)ś zliczyło
zliczyliście,
-(e)ście zliczyli
zliczyłyście,
-(e)ście zliczyły
3rd zliczył zliczyła zliczyło zliczyli zliczyły
impersonal zliczono
conditional 1st zliczyłbym,
bym zliczył
zliczyłabym,
bym zliczyła
zliczyłobym,
bym zliczyło
zliczylibyśmy,
byśmy zliczyli
zliczyłybyśmy,
byśmy zliczyły
2nd zliczyłbyś,
byś zliczył
zliczyłabyś,
byś zliczyła
zliczyłobyś,
byś zliczyło
zliczylibyście,
byście zliczyli
zliczyłybyście,
byście zliczyły
3rd zliczyłby,
by zliczył
zliczyłaby,
by zliczyła
zliczyłoby,
by zliczyło
zliczyliby,
by zliczyli
zliczyłyby,
by zliczyły
impersonal zliczono by
imperative 1st niech zliczę zliczmy
2nd zlicz zliczcie
3rd niech zliczy niech zliczą
passive adjectival participle zliczony zliczona zliczone zliczeni zliczone
anterior adverbial participle zliczywszy
verbal noun zliczenie

Further reading[edit]

  • zliczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zliczyć in Polish dictionaries at PWN