znesnadnit
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
znesnadnit pf (imperfective znesnadňovat)
- to make difficult, to impede
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | znesnadnit, znesnadniti | Active adjective | znesnadnivší |
---|---|---|---|
Verbal noun | znesnadnění | Passive adjective | znesnadněný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | znesnadním | znesnadníme | — | znesnadněme |
2nd person | znesnadníš | znesnadníte | znesnadni | znesnadněte |
3rd person | znesnadní | znesnadní | — | — |
The verb znesnadnit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | znesnadnil | znesnadnili | znesnadněn | znesnadněni |
masculine inanimate | znesnadnily | znesnadněny | ||
feminine | znesnadnila | znesnadněna | ||
neuter | znesnadnilo | znesnadnila | znesnadněno | znesnadněna |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | znesnadniv |
feminine + neuter singular | — | znesnadnivši |
plural | — | znesnadnivše |
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- znesnadniti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- znesnadniti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- znesnadnit in Internetová jazyková příručka