zsinór

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From a Germanic language, compare Middle High German snûr (thread), German Schnur (string).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈʒinoːr]
  • (file)
  • Hyphenation: zsi‧nór
  • Rhymes: -oːr

Noun[edit]

zsinór (plural zsinórok)

  1. string
  2. cord

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative zsinór zsinórok
accusative zsinórt zsinórokat
dative zsinórnak zsinóroknak
instrumental zsinórral zsinórokkal
causal-final zsinórért zsinórokért
translative zsinórrá zsinórokká
terminative zsinórig zsinórokig
essive-formal zsinórként zsinórokként
essive-modal
inessive zsinórban zsinórokban
superessive zsinóron zsinórokon
adessive zsinórnál zsinóroknál
illative zsinórba zsinórokba
sublative zsinórra zsinórokra
allative zsinórhoz zsinórokhoz
elative zsinórból zsinórokból
delative zsinórról zsinórokról
ablative zsinórtól zsinóroktól
non-attributive
possessive - singular
zsinóré zsinóroké
non-attributive
possessive - plural
zsinóréi zsinórokéi
Possessive forms of zsinór
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. zsinórom zsinórjaim
2nd person sing. zsinórod zsinórjaid
3rd person sing. zsinórja zsinórjai
1st person plural zsinórunk zsinórjaink
2nd person plural zsinórotok zsinórjaitok
3rd person plural zsinórjuk zsinórjaik

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

(Compound words):

(Expressions):

Further reading[edit]

  • zsinór in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN