zwiotczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ wiotczeć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzvjɔt.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: zwiot‧czeć

Verb

[edit]

zwiotczeć pf (imperfective wiotczeć)

  1. (intransitive) to lose elasticity, to become or go limp
    Synonyms: sflaczeć, sparcieć

Conjugation

[edit]
Conjugation of zwiotczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwiotczeć
future tense 1st zwiotczeję zwiotczejemy
2nd zwiotczejesz zwiotczejecie
3rd zwiotczeje zwiotczeją
impersonal zwiotczeje się
past tense 1st zwiotczałem,
-(e)m zwiotczał
zwiotczałam,
-(e)m zwiotczała
zwiotczałom,
-(e)m zwiotczało
zwiotczeliśmy,
-(e)śmy zwiotczeli
zwiotczałyśmy,
-(e)śmy zwiotczały
2nd zwiotczałeś,
-(e)ś zwiotczał
zwiotczałaś,
-(e)ś zwiotczała
zwiotczałoś,
-(e)ś zwiotczało
zwiotczeliście,
-(e)ście zwiotczeli
zwiotczałyście,
-(e)ście zwiotczały
3rd zwiotczał zwiotczała zwiotczało zwiotczeli zwiotczały
impersonal zwiotczano
conditional 1st zwiotczałbym,
bym zwiotczał
zwiotczałabym,
bym zwiotczała
zwiotczałobym,
bym zwiotczało
zwiotczelibyśmy,
byśmy zwiotczeli
zwiotczałybyśmy,
byśmy zwiotczały
2nd zwiotczałbyś,
byś zwiotczał
zwiotczałabyś,
byś zwiotczała
zwiotczałobyś,
byś zwiotczało
zwiotczelibyście,
byście zwiotczeli
zwiotczałybyście,
byście zwiotczały
3rd zwiotczałby,
by zwiotczał
zwiotczałaby,
by zwiotczała
zwiotczałoby,
by zwiotczało
zwiotczeliby,
by zwiotczeli
zwiotczałyby,
by zwiotczały
impersonal zwiotczano by
imperative 1st niech zwiotczeję zwiotczejmy
2nd zwiotczej zwiotczejcie
3rd niech zwiotczeje niech zwiotczeją
anterior adverbial participle zwiotczawszy
verbal noun zwiotczenie

Derived terms

[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]
  • zwiotczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwiotczeć in Polish dictionaries at PWN