User:Sarri.greek/Appendix:'to be' in Greek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sarri.greek • talk — ref - audio - notes - nouns - verbs - αβγό • αἴρω/αἱρῶ • Τ' αστέρι του βοριά (song)
CAT • pg.en :: @el • pg.el — fonts • test • test1 • vern.lab • verbs.test • tAr • T1·a • T3, T4 • menu

Appendix:


The verb "I am" ("to be") in Greek: ancient, mediaeval & modern - Forms, some regional dialectal forms & few rare forms.
εἰμί (eimí) /eː.mí/ → /iˈmi/ - εἶμαι (eîmai) /ˈi.me/ - είμαι (eímai) /ˈi.me/


Symbols & see symbols & abbreviations

The first lines: regular forms.
Varieties (regional dialectal or less common forms) follow.

  • a number X↑ = AD century, CE
  • a number X↓ = century BC, BCE


Present[edit]

Indicative[edit]

indicativus, praesens

#   - - - ancient - - - >
grc		 < - - - medieval - - - >
gkm      		 < - - - modern - - -
el
1s εἰμί (eimí) εἶμαι (eîmai)
  • restricted: εἰμί, εἶμι
  • rare: εἶμαιν
 είμαι (eímai)
  • tsd: ένι (éni), έι, έμι, είμα, 'μα
  • kath: εἶμαι
2s εἶ (eî)
  • εἰς Od.17.388
  • ἐσσί Il.1.176, ⌘Πίνδαρος/Pi.O.6.90
  • ἐσί ICr.2.12.31a (Crete, Eleuterna 2↑)
  • εἶσαι PIand (Papyri Iandanae).101.8 (5/6↓)

indicativus praesens - enclít., excep.

  • εἶ
 εἶσαι (eîsai)
  • restricted: εἶ
 είσαι (eísai)
  • tsd: έσι, έσ', (εί)΄σα
    • negative: όσι
  • kath: εἶσαι
3s ἐστί (estí)(ν (n)) ἔνι (éni), ἔν (én), ἔνε (éne)/ἔναι (énai), εἶν (eîn)/ἦν (ên), εἶνε (eîne)/εἶναι (eînai)
  • restricted: ἔ, ἔνεν/ἔναιν, εἶ, εἶνι(ν), ἔστιν, ἐστί(ν)
  • rare: ἔνιν, εἶνεν/εἶναιν, ἰστί(ν)
 είναι (eínai)
  • tsd: ένι (éni), έ', εί', εν', 'ναι, 'ν', ρ, μ'
    • negative: όνι
  • kath: εἶναι
1p ἐσμέν (esmén) εἴμεστε (eímeste)(ν), εἴμεσθε (eímesthe)(ν)
  • restricted: εἴμεθα, εἴμεθεν, εἴμεστενε, εἴμιστι(ν), εἴμεστανε, εἴμαστε(ν)/εἴμαστενε/εἴμασθε(ν)
  • rare: εἴμεθε, εἴμαστανε
 είμαστε (eímaste)
  • tsd: έμ (ém)(ε), είμαϊ, είμαν-είμανι (/ˈimaɲi/)
    • negative: όμε
  • kath: εἴμεθα
2p ἐστέ (esté) εἶστε (eîste)(ν), εἶσθε (eîsthe)(ν)
  • restricted: ἐστέ, ἔστε
  • rare: εἴσαστε, ἦτε
 είστε (eíste), είσαστε (eísaste)
  • tsd: έτ(ε), (εί)σανι
    • negative: ότε
  • kath: εἶσθε
3p εἰσί (eisí) / εἰσίν (eisín)
  • ἔασι Il.7.73 ἔασιν, Xenoph.B(?Xenophanes) 8.1, Herod.(?Herodas) 4.84 ἔασ᾽
  • ἐντί Sophr.23, TC 79A.16 (3↑), IG 12.Suppl.138.11 (Mytilene 3/2↑)
  • ἐνθί Corinn.39.3.9, Mnemos. 23.1970.251.22 (Larisa 2↑)
  • ἐσσί IAssos 3.1 (4↑)
  • ἐστί IG 12(2).526a.39 (Ereso 4↑), 12.Suppl.3.17 (Mytilene 3/2↑)

indicativus praesens εγκλιτικά - enclít., excep.

  • ἔασι (and when enclitic forms are at the beginning of a phrase or verse.
    Also after οὐκ, καί, εἰ, ἀλλά, τοῦτ' ⌘Ηρωδιανός/Hdn.Gr.1.553, after μή ⌘EM §301.3G. βαρύνεται δε..., cf. Ευστάθιος/Eust.880.22]

gmy: 𐀁𐀁𐀯 (e-e-si) *ἔhενσι

όπως 3ο εν. ἔνι (éni), ἔν (én), ἔνε (éne)/ἔναι (énai), εἶν (eîn)/ἦν (ên), εἶνε (eîne)/εἶναι (eînai)
  • restricted: ἔνεν/ἔναιν, εἶ, εἶνιε/εἶνιαι, εἶνι(ν), εἰσί(ν)
  • rare: εἶνεν/εἶναιν
 είναι (eínai)
  • tsd: εί(νι), είε, είν' ντον
    • negative: ούμι
  • kath: εἶναι
2d ἐστόν (estón)
3d ἐστόν (estón)

Subjunctive[edit]

↑
coniunctīvus, praesens

# grc < - - - gkm - - - >       < - - - el - - -
1s ὦ (ô)
  • ἔω Od.9.18

coniunctīvus medĭum

  • ὦμαι PBaden 48.12 (2↑)
 νά + ind.praes. είμαι (eímai)
2s ᾖς (êis)
3s ᾖ (êi)
  • ἔῃ Il.12.300, IKyme 11.7 (3↑)
  • ἔῃσι Il.2.366
  • ᾖσιν Il.19.202, Hes.Op.294
  • ἦ Sapph.4.5, IG 5(2).3.6 (Tegea 4↑)
  • ι IG 92.718.16 (Calión 5↑)
  • ἴει Sokolowski 3.72.15 (Tanagra 3↑)
  • εἶ IG 9(2).1229.36 (Falana 2↑)
  • frec. en pap. ἦν POxy.744.9 (1↑), BGU 300.5 (2↓)

coniunctīvus medĭum

  • ἦται SEG 16.255.17 (Argos 2↑)
1p ὦμεν (ômen)

coniunctīvus medĭum

  • ὤμεθα PFam.Teb.37.22 (2↓)
2p ἦτε (ête)
3p ὦσι (ôsi) / ὦσιν (ôsin)
  • i-o-si, IChS 217.31 (Idalion 5↑)
  • ὦντι ICr.2.10.1.3 (Cidonia 3↑)
  • ἔοντι IG 92.718.29 (Calión 5↑)
  • ἔωντι ICr.3.3.4.15 (Hierapitna 2↑)
  • ἴωνθι IG 7.3171.46 (Orchomenos 3↑), Schwyzer 485.9 (Tespias 3↑)
  • ἔωσι IEryth.122.20 (2↑)

coniunctīvus medĭum

  • ἔωνται FD 3.333.3 (1↓)
2d ἦτον (êton)
3d ἦτον (êton)

Optative[edit]

↑
optativus

#   grc - - -gkm - - - >       - - - el- - - >
1s εἴην (eíēn)

optativus medĭum

  • εἴημαι PSI 1329.22 (3↓)
 ας (as) / μακάρι (makári) να (na) + ind.praes. είμαι (eímai), ας + ind.imperf. ήμουν (ímoun)
2s εἴης (eíēs)
  • ἔοις Il.9.284
  • εἴησθα Thgn.715,
3s εἴη (eíē)
  • ἔοι Il.9.142
  • εἴοι POxy.1680.8 (3/4↓)
  • ἔα IO 9.2 (4/5↑)

optativus medĭum

  • εἴοιτο Stud.Pal.20.35.7 (3↓)
1p εἴημεν (eíēmen) / εἶμεν (eîmen)
2p εἴητε (eíēte) / εἶτε (eîte)
3p εἴησαν (eíēsan) / εἶεν (eîen)
  • εἴοισαν Gonnoi 78.20, 90.19 (ambas 2↑)

optativus medĭum

  • εἴοιτο Stud.Pal.20.35.7 (3↓)
2d εἴητον (eíēton) / εἶτον (eîton)
3d εἰήτην (eiḗtēn) / εἴτην (eítēn)


Imperative[edit]

↑

imperativus, praesens
#   grc < - - - gkm - - - >       < - - - el - - -
2s ἴσθι (ísthi) learnedly, rare: ἔσο (éso) learnedly: έσο (éso)
  • kath: ἔσο
3s ἔστω (éstō) learnedly: ἔστω (éstō), ἔσθω έστω (ésto)
2p ἔστε (éste) learnedly, rare: ἔστε (éste)
3p ἔστων (éstōn), ἔστωσαν (éstōsan), ὄντων (óntōn) learnedly: ἔστωσαν (éstōsan)
2d ἔστον (éston)
3d ἔστων (éstōn)

Infinitive[edit]

↑
infinitīvus, praesens

grc < - - - gkm - - - >       < - - - el- - -
εἶναι (eînai)
  • ἔμεναι Il.5.602, ἔμμεναι Il.1.117, Sapph.49, IG 12(2).526A.23 (Ereso 4↑)
  • ἔμμεν Pi.P.6.42, S.Ant.623, IG 9(2).517.20 (Larisa 3↑)
  • ἔμεν Theoc.25.116, Call.Fr.67.20
  • ἔμειν SIG 1166 (Dodona 4/3↑)
  • εἶμεν Trat. en Th.5.77, 79, IG 92.718.15 (Calión 5↑)
  • εἴμμειν IG 12(1).155.100 (Rodas 2↑)
  • εἴμειν Stesich.102.5S., Epich.97.8, IGDS 185.19 (Agrigento III/2↑)
  • εἴμεναι Ar.Ach.775
  • μν ICr.4.72.1.16 (Gortyna 5↑)
  • ἤμην ICr.4.41.1.2 (Gortyna 5↑), graf. ἤμηιν ICr.1.9.1.79 (Dreros 3↑)
  • ἦμεν SEG 30.356.5 (Argos 4↑), ICr.1.5.52.31 (Arcades 3↑), IMaff.31.5.16 (Tera 3↑)
  • ἦναι SIG 306.9 (Tegea 4↑), SEG 37.340.4 (Mantinea 4↑)
  • εἶν Stesich.15.1.7S., SIG 135.3 (Olynthos 4↑)
  • ἶμεν IM 38.6 (3/2↑)
  • εἶναιν IEphesos 3255.5 (2↓).
 εἶσται (eîstai)(ν)-εἶστε (eîste)(ν)
  • restricted - corresponding rare: εἶναι - εἶν. εἶσθαι(ν)/εἶσθε(ν) - εἶσθι. εἶσσται(ν) - εἴσταινε. ἔσται(ν)/ἔσθαι(ν) - ἔστιν.
 το (to) (article) να (na) είσαι (eísai)
  • kath: εἶσθαι, εἶναι

Present participle[edit]

↑
participĭum, praesens:

  • Used learnedly in all following periods (polytonically or monotonically)
  • el: indeclinable: όντας (óntas, “being”)
  • gkm: ὄντας «now the SMG form, does not appear in texts before the 17th c. Of course, when a masculine singular subject is involved, it cannot easily be established whether ὄντας was intended as a gerund or a participle.»[1]
grc. masc. grc. fem. grc. neu.
masc.nom.sg. fem.nom.sg. neu.nom.sg.
ὤν (ṓn)
  • ἐών Il.2.699, SEG 32.356 (Egina 6↑)
  • ἔων Sapph.121.1
  • εἴς
 οὖσᾰ (oûsa)
  • ἔσσα Sapph.121.2, IG 42.122.2 (Epidauro 4↑), Theoc.28.16
  • ἐοῖσα Sapph.29(h)6, IG 12(2).27.4 (Mytilene, imper.)
  • ἔασα SEG 11.1112.3 (Arcadia 4/5↑), SEG 37.340.7 (Arcadia 4↑)
  • ἔασσα Lyr.Alex.Adesp.9
  • ἐῶσα IG 7.2383.18 (Corsias 2↑)
 ὄν (ón)
masc.gen.sg. fem.gen.sg. neu.gen.sg.
ὄντος (óntos) οὔσης (oúsēs)
  • ἐόνσας SEG 29.529.8 (Larisa 2/1↑)
  • ἰάττας ICr.4.46B.12 (Gortyna 5↑)
  • ἔ]νσας IG 9(2).512.22 (Larisa 2↑)
 ὄντος (óntos)
masc.dat.sg fem.dat.sg. neu.dat.sg.
ὄντι (ónti)
  • οὖντι IG 12(7).67.64 (Arcesine 4/3↑)
 οὔσῃ (oúsēi)
  • ἰάτται ICr.4.72.8.47 (Gortyna 5↑)
 ὄντι (ónti)
masc.acc.sg fem.acc.sg. neu.acc.sg.
ὄντα (ónta)
  • ἔντα, etc. Lyr.Adesp.62, TEracl.1.117 (4↑)
  • formas en εὐντ- Theoc.2.3, IM 55.19 (III/2↑), Herod.2.85
  • ἐούν SEG 27.202.10 (Larisa 3↑)
  • i-o-ta, IChS 217.23 (Idalion 5↑),

gmy: e-o (*ἐhών)

οὖσᾰν (oûsan)
  • ἤσσαν SEG 9.11.17 (Cirene 4↑)
  • εὖσαν AP 7.710 (Erinn.), Herod.5.16
 ὄν (ón)
masc.voc.sg fem.voc.sg. neu.voc.sg.
ὤν (ṓn) οὖσᾰ (oûsa) ὄν (ón)
masc.nom.pl. fem.nom.pl. neu.nom.pl.
ὄντες (óntes) οὖσαι (oûsai) ὄντᾰ (ónta)
masc.gen.pl. fem.gen.pl. neu.gen.pl.
ὄντων (óntōn) οὐσῶν (ousôn)
  • ἰωσάων IG 7.3172.115 (Orchomenos 3↑)
 ὄντων (óntōn)
masc.dat.pl. fem.dat.pl. neu.dat.pl.
οὖσι (oûsi) / οὖσιν (oûsin)
  • ἔντασσιν TEracl.1.104 (4↑)
  • εἴντεσσι SEG 36.548.2 (Tesalia 3↑)
 οὔσαις (oúsais) οὖσι (oûsi) / οὖσιν (oûsin)
masc.acc.pl. fem.acc.pl. neu.acc.pls.
ὄντᾰς (óntas) οὔσᾱς (oúsās)
  • ἰώσας IG 7.3172.147 (Orchomenos 3↑)
 ὄντᾰ (ónta)
masc.voc.pl. fem.voc.pl. neu.voc.pls.
ὄντες (óntes) οὖσαι (oûsai) ὄντᾰ (ónta)
masc.nom/acc/voc.d fem... neu...
ὄντε (ónte) οὔσᾱ (oúsā) ὄντε (ónte)
masc.gen/dat.d. fem... neu...
ὄντοιν (óntoin) οὔσαιν (oúsain) ὄντοιν (óntoin)

Imperfect[edit]

imperfēctum - παρατατικός (paratatikós))

Imperfect indicative[edit]

↑
indicativus, imperfēctum (οριστική, παρατατικός (paratatikós))

#   grc < - - - gkm - - - >       < - - - el - - -
1s ἦν (ên) / ἦ (ê)
  • ἦα Il.5.808, IG 12(8).449.2 (Tasos 2/3 ↓)
  • ἔα Il.4.321
  • ἔον Il.23.643, Alc.405
  • ἦ Alc.39(a).9, E.Hel.931
  • ἔην IG 22.13135.6 (1/2↓)

impf. medĭum

  • ἤμην Trag.Adesp.124, Eu.Matt.25.35, PSI 362.21 (3↑), POxy.285.10 (1↓)
  • εἴμην Hsch.
 ἤμουν (ḗmoun)
  • restricted: ἤμου, ἤμουνα, ἤμουνε & ἤμην
  • rare: ἤμον, ἤμη
 ήμουν (ímoun), ήμουνα (ímouna)
  • tsd: έμα (éma), έ' ήμα(νε), ΄μα, 'μάνι
  • kath: ἤμην
2s ἦσθα (êstha)
  • ἔησθα Il.22.435, Hes.Op.314
  • ἦσθας Men.Epit.197, PFlor.382.13 (3↓)
  • ἔας Hdt.1.187
  • ἦς Pl.Ax.365e, LXX Id.11.35B, IG 22.10073.8 (2/3↓)
  • ἔης IUrb.Rom.1194.9 (I/2↓), 1154.2 (2/3↓)

impf. medĭum

  • ἦσο Epigr.Gr.379.2 (Ezanos, imper.), Hdn.Exc.Verb.33.26,
 ἤσουν (ḗsoun)
  • restricted: ἤσου, ἤσουνε
  • rare: ἤσον, ἤσουνα
 ήσουν (ísoun), ήσουνα (ísouna)
  • tsd: έσα, 'σα
    • negative: όσα
  • kath: ἦσο
3s ἦν (ên)
  • ἦεν Il.20.348, IG 22.3764.8 (3↓)
  • ἔην Il.2.217, Hes.Th.277, IUrb.Rom.1163.7 (imper.)
  • ν IG 92.718.9 (Calión 5↑)
  • ἤην Il.11.808
  • ἦς Alc.67.1, Epich.101, Schwyzer 656.37 (Tegea 4↑), IChS 398 (Abidos)
  • ἦ BGU 1674.7 (2↓)
  • εἶε SEG 43.311A.71 (Tesalia 2↑)

impf. iter.

  • ἔσκεν Il.6.19, A.Pers.656
  • ἦσκε Alcm.74

impf. medĭum

  • ἦτο(ν) IG 10(2).2.159.4 (Pelagonia II/1↑), IUrb.Rom.1287.3 (imper.)
  • ἦστο SEG 1.455 (Frigia 3↓)
 ἦτο (êto)(ν), ἦταν (êtan)
  • restricted: ἦν, ἤτονε, ἦστον/εἶστον - ἤστονε/εἴστονε, ἤτανε, ἤτουν-ἤτουνα-ἤτουνε
  • rare: ἤτονεν, ἤτονα, ἔτον, ἦντον, ἔστον, ἤτου
 ήταν (ítan), ήτανε (ítane)
  • tsd: έκι, ήτα(νι), ΄ταρ, 'τά(ι), εί(νε), έτα, 'τι
    • negative: όκι
  • kath: ἦτο
1p ἦμεν (êmen)
  • ἦμες Carm.Pop.24.1
  • ἦσμεν PMich.512.5 (3↓)

impf. medĭum

  • ἤμεθα LXX Ba.1.19, PPetr.2.4.7.3 (3↑), Eu.Matt.23.30,
 ἤμεσθε (ḗmesthe)(ν) - ἤμεστε (ḗmeste)(ν), ἤμεσθα (ḗmestha)(ν) - ἤμεστα (ḗmesta)(ν)
  • restricted: ἤμεθα, ἤμεθε(ν), ἤμεστανε, ἤμασθε(ν)-ἤμαστε(ν)-ἤμαστενε, ἤμασταν-ἤμασθαν, ἤμαστον-ἤμασθον-ἤμαστουν
  • rare: ἤμεθαν-ἤμενθα, ἤμεθον, ἤμισταν, imouname (ἤμουναμε?)
 ήμασταν (ímastan), less common: ήμαστε (ímaste)
  • tsd: έμαϊ, ήμαν(ε), 'μα, 'μάνι
    • 'negative: όμαϊ
  • kath: ἤμεθα
2p ἦτε (ête)
  • ἔατε Hdt.4.119;
 ἦσθε (êsthe)(ν)-ἦστε (êste)(ν)
  • restricted: ἤστενε, ἦσταν
  • rare: ἦστον, ἤσαστε, ἤσαστον-ἤσαστουν, isounaste (ἤσουναστε?)
 ήσασταν (ísastan), less common: ήσαστε (ísaste)
  • tsd: έταϊ, (ή)σαν-(ή)σανι /ˈisaɲi/, 'σάνι
    • negative: όταϊ /ˈotʰai/
  • kath: ἦσθε
3p ἦσαν (êsan)
  • ἔσαν Il.4.438
  • ἦν IDyrrh.514.15 (3↑)
  • ἔον Schwyzer 644.12 (Egas 3↑)
  • ἦσιν Melit.Fr.Pap.59.16

impf. iter.

  • ἔσκον Il.7.153

impf. medĭum

  • ἔαντο Hsch.
  • gmy: e-e-to (*ἔhεντο (?), but cf. imperativus)
 ἦσαν (êsan), ἦταν (êtan), ἦτον (êton)
  • restricted: ἦσα-ἤσανε, ἤσασι(ν), ἤτανε, ἤτασι(ν), ἤτονε, ἦστον/εἶστον - ἤστονε/εἴστονε
  • rare: ἤσανι, ἦν, ἤσανσι(ν), ἦτα, ἦτο, ἔτον, ἤτονες, ἦστα(ν), ἤτουν
 ήταν (ítan), ήτανε (ítane) (as 3s)
  • rare or literary: ήσαν (ísan), ήσανε (ísane)
  • dialectal: ήσαντε, ήντουσαν
  • tsd: ήγκι, ήγκιαϊ, ήκι, ήγκιου, (ή)ταν-ήταν(ι) /ˈitaɲi/, ένι, ούταν-ούτανι /ˈutaɲi/
    • negative: ούγκι
  • kath: ἦσαν
2d ἦστον (êston)
3d ἤστην (ḗstēn)

Future[edit]

Future indicative[edit]

↑
indicativus futūrum

  • gkm: 5.1. Future - #Camgridge Grammar «Substitution of the present indicative for the future indicative had not been uncommon since Antiquity» […] Furthermore, various analytic formations developed to replace it, such as auxiliary verb constructions (with μέλλω, ἔχω, θέλω, ὀφείλω, βούλομαι) and ἵνα/νά + subjunctive
# grc < - - - gkm - - - >       <- - - e l- - -
1s ἔσομαι (ésomai) cf. notes θα (tha) + ind.pres. είμαι (eímai)
  • tsd: θα (ε)θα, 'μι, 'μα
2s ἔσῃ (ésēi) / ἔσει (ései)
  • ἔσσεαι Il.10.453, Hes.Op.310
3s ἔσται (éstai) / ἔσεται (ésetai)
  • ἔσσεται Il.1.239
  • ἔσσετη Sokolowski 3.72.5 (Tanagra 3↑)
  • ἐσσεῖται Il.2.393, Hes.Op.503
1p ἐσόμεθᾰ (esómetha)
  • ἐσσόμεσθα Carm.Pop.24.3
2p ἔσεσθε (ésesthe)
3p ἔσονται (ésontai)
  • ἔσσονθη Corinn.1(a).3.24
  • ἔσσονται SEG 36.752.27 (Mytilene 4↑)
  • ἐσσόνται TEracl.1.112
  • ἐσσίονται (cj., pero ἐσοῦνται cód.) Trat. en Th.5.77

gmy: e-so-to (*ἔσ(σ)οντοι imperat. ἔστω)

2d ἔσεσθον (ésesthon)
3d ἔσεσθον (ésesthon)

↑

Future infinitive[edit]

infinitīvus, futūrum

grc < - - - gkm - - - >       < - - - e l- - -
ἔσεσθαι (ésesthai)
  • ἔσσεσθειν IG 9(2).517.16 (Larisa 3↑)
  • ἔσασθαι POxy.260.11 (1↓)

↑

Future participle[edit]

participĭum, futūrum
regular declension: ἐσόμενος (esómenos) - ἐσομένη (esoménē) - ἐσόμενον (esómenon)

  • masc.plu.dat ἐσσομένοισι Il(Iliad).2.119, Od(Odyssey).3.204,
  • fem.acc.sg. ἐσσομέ[ν]αν IG 9(2).1229.39 (Falana 2↑)
  • fem.acc.pl. ἐσσευμένας SIG 569.21 (Cos 3↑)
  • fem.dat.pl. ἐσσομένῃσιν Od.11.433.

Symbols, abbreviations[edit]

↑
The first lines: regular forms.
Varieties (regional dialectal or less common forms) follow.

Language codes

Terms of grammar (in English & Latin)

  • tenses: present - praesens, Template:TODO
  • moods: indicative - indicativus, sub = sub
  • numbers: sg = singular - singularis, pl = plural - pluralis, d = dual - dualis
  • cases: nom = nominative - nominativus, gen = genitive - genitivus, dat = dative - dativus, acc = accustaive - accusativus, voc = vocative - vocativus

References[edit]

  1. ^ 4.8.5. Participle and Gerund [είμαι] - #Grammar Cambridge
  2. ^ Modern Greek Dialects What is a dialect? - Research Centre for Modern Greek Dialects, Academy of Athens:: Nowadays we consider as dialects the Pontiac (in which the Greek of Crimea-Mariupol are included), the Cappadocian, the Tsakonian and the Southern Italian. All the other regional variants of the Modern Greek Standard are known as idioms. In particular, the Cretan and Cypriot idioms are exceptionally known as dialects, thus acknowledging an intermediate level of language variation.

Sources[edit]

Ancient Greek grc:

Medieval Greek gkm:

  • εἶμαι in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
  • The Cambridge Grammar of Medieval and Early Modern Greek. (2019) by David Holton, Geoffrey Horrocks, Marjolijne Janssen, Tina Lendari, Io Manolessou & Notis Toufexis. Cambridge University Press. 4 vols. DOI - intro
    4.8. The Verb εἶμαι. Indications at tables: General - Restricted: regional or special forms / Rare: attested only in few texts.

Modern Greek el SMG (Standard Modern Greek)

↑









Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=User:Sarri.greek/Appendix:%27to_be%27_in_Greek&oldid=78126334"