żwać
Jump to navigation
Jump to search
See also: zwać
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *žьvàti.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
żwać impf (perfective rozżwać)
- to chew, to masticate
- 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 22, 4:
- Tak sgladzi ten to lvd wszistek..., kakos iest obykl wol bile szwacz asz do ko[r]zenya (herbas usque ad radices carpere)
- [Tak zgładzi ten to lud wszystek..., kakoż jest obykł woł byle żwać aż do ko[r]zenia (herbas usque ad radices carpere)]
Descendants[edit]
- Polish: żuć
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “żwać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN