απάτη

See also: ἀπάτη, Ἀπάτη, and άπατη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπάτη (apátē).

Pronunciation

• IPA^(key): [a.ˈpa.ti]
• Hyphenation: α‧πά‧τη

Noun

απάτη • (apáti) f (plural απάτες)

1. deceit
2. deception
3. fraud, hoax

Declension

declension of απάτη

case     \     number	singular	plural
nominative	απάτη •	απάτες •
genitive	απάτης •	απατών •
accusative	απάτη •	απάτες •
vocative	απάτη •	απάτες •

Synonyms

• εξαπάτηση f (exapátisi)
• τέχνασμα n (téchnasma)

 

Derived terms

• απατεώνας m (apateónas, “cheat, swindler”)
• απατεωνιά f (apateoniá, “swindle, confidence trick”)
• απατεωνίσκος m (apateonískos, “young swindler”)
• απατεώνισσα f (apateónissa, “cheat, swindler”)
• απατηλά (apatilá, “deceitfully”)
• απατηλός (apatilós, “false, deceitful”)
• απατώ (apató, “to cheat, to deceive”)
• αυταπάτη (aftapáti, “delusion, self-deception”)