απατεώνας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπατεών (apateṓn).

Pronunciation

• IPA^(key): [a.pa.tɛ.ˈɔ.nas]
• Hyphenation: α‧πα‧τε‧ώ‧νας

Noun

απατεώνας • (apateónas) m (plural απατεώνες, feminine απατεώνισσα)

1. crook, swindler, fraudster

Declension

declension of απατεώνας

case     \     number	singular	plural
nominative	απατεώνας •	απατεώνες •
genitive	απατεώνα •	απατεώνων •
accusative	απατεώνα •	απατεώνες •
vocative	απατεώνα •	απατεώνες •

Related terms

see: απάτη f (apáti, “deception, swindle”)