दीन

See also: दिन

Hindi

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /d̪iːn/, [d̪ĩːn]

Etymology 1

Borrowed from Arabic دِين (dīn).

Noun

दीन • (dīn) m (Urdu spelling دین)

1. faith, religion

   Synonyms: धर्म (dharm), मज़हब (mazhab)

Declension

Declension of दीन (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	दीन dīn	दीन dīn
oblique	दीन dīn	दीनों dīnõ
vocative	दीन dīn	दीनो dīno

Etymology 2

Borrowed from Sanskrit दीन (dīna).

Adjective

दीन • (dīn) (indeclinable, Urdu spelling دین)

1. poor, needy

   Synonyms: ग़रीब (ġarīb), दरिद्र (daridra)

2. distressed, distraught

Sanskrit

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /diː.nɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪iː.n̪ɐ/

Adjective

दीन • (dīná) stem

1. scarce, scanty
2. distressed, depressed, timid, sad
3. miserable, wretched

Declension

Masculine a-stem declension of दीन (dīna)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दीनः dīnaḥ	दीनौ / दीना¹ dīnau / dīnā¹	दीनाः / दीनासः¹ dīnāḥ / dīnāsaḥ¹
Vocative	दीन dīna	दीनौ / दीना¹ dīnau / dīnā¹	दीनाः / दीनासः¹ dīnāḥ / dīnāsaḥ¹
Accusative	दीनम् dīnam	दीनौ / दीना¹ dīnau / dīnā¹	दीनान् dīnān
Instrumental	दीनेन dīnena	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनैः / दीनेभिः¹ dīnaiḥ / dīnebhiḥ¹
Dative	दीनाय dīnāya	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनेभ्यः dīnebhyaḥ
Ablative	दीनात् dīnāt	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनेभ्यः dīnebhyaḥ
Genitive	दीनस्य dīnasya	दीनयोः dīnayoḥ	दीनानाम् dīnānām
Locative	दीने dīne	दीनयोः dīnayoḥ	दीनेषु dīneṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of दीना (dīnā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दीना dīnā	दीने dīne	दीनाः dīnāḥ
Vocative	दीने dīne	दीने dīne	दीनाः dīnāḥ
Accusative	दीनाम् dīnām	दीने dīne	दीनाः dīnāḥ
Instrumental	दीनया / दीना¹ dīnayā / dīnā¹	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनाभिः dīnābhiḥ
Dative	दीनायै dīnāyai	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनाभ्यः dīnābhyaḥ
Ablative	दीनायाः / दीनायै² dīnāyāḥ / dīnāyai²	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनाभ्यः dīnābhyaḥ
Genitive	दीनायाः / दीनायै² dīnāyāḥ / dīnāyai²	दीनयोः dīnayoḥ	दीनानाम् dīnānām
Locative	दीनायाम् dīnāyām	दीनयोः dīnayoḥ	दीनासु dīnāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of दीन (dīna)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दीनम् dīnam	दीने dīne	दीनानि / दीना¹ dīnāni / dīnā¹
Vocative	दीन dīna	दीने dīne	दीनानि / दीना¹ dīnāni / dīnā¹
Accusative	दीनम् dīnam	दीने dīne	दीनानि / दीना¹ dīnāni / dīnā¹
Instrumental	दीनेन dīnena	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनैः / दीनेभिः¹ dīnaiḥ / dīnebhiḥ¹
Dative	दीनाय dīnāya	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनेभ्यः dīnebhyaḥ
Ablative	दीनात् dīnāt	दीनाभ्याम् dīnābhyām	दीनेभ्यः dīnebhyaḥ
Genitive	दीनस्य dīnasya	दीनयोः dīnayoḥ	दीनानाम् dīnānām
Locative	दीने dīne	दीनयोः dīnayoḥ	दीनेषु dīneṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• दीनम् (dīnam, “sadly, miserably”)
• दीना (dīnā, “distress, wretchedness”)
• दीनता (dīnatā, “scarcity, weakness”)
• दीनदक्ष (dīnadakṣa, “of weak understanding”)
• दीनदीन (dīnadīna, “very wretched or miserable”)
• दीनचित्त (dīnacitta, “distressed in mind, dejected”)

Descendants

• → Balinese: ᬤᬷᬦ (dina)
• → Gujarati: દીન (dīn)
• → Hindi: दीन (dīn)
• Romani: dilo

References

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “dīná”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
• Monier Williams (1899) “दीन”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 480.