รับของโจร
Jump to navigation
Jump to search
Thai[edit]
Etymology[edit]
From รับ (ráp, “to receive”) + ของโจร (kɔ̌ɔng-joon, “stolen goods”, literally “thief's thing”).
Pronunciation[edit]
| Orthographic | รับของโจร r ạ ɓ kʰ ɒ ŋ o t͡ɕ r | |
| Phonemic | รับ-ของ-โจน r ạ ɓ – kʰ ɒ ŋ – o t͡ɕ n | |
| Romanization | Paiboon | ráp-kɔ̌ɔng-joon |
| Royal Institute | rap-khong-chon | |
| (standard) IPA(key) | /rap̚˦˥.kʰɔːŋ˩˩˦.t͡ɕoːn˧/(R) | |
Noun[edit]
รับของโจร • (ráp-kɔ̌ɔng-joon)
- (law) handling stolen goods.
- สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา (2017 March 24) “ประมวลกฎหมายอาญา”, in ห้องสมุดกฎหมาย[1] (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, archived from the original on 3 October 2019
- มาตรา ๓๕๗ ผู้ใดช่วยซ่อนเร้น ช่วยจำหน่าย ช่วยพาเอาไปเสีย ซื้อ รับจำนำ หรือรับไว้โดยประการใดซึ่งทรัพย์อันได้มาโดยการกระทำความผิด ถ้าความผิดนั้นเข้าลักษณะลักทรัพย์ วิ่งราวทรัพย์ กรรโชก รีดเอาทรัพย์ ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพย์ ฉ้อโกง ยักยอก หรือเจ้าพนักงานยักยอกทรัพย์ ผู้นั้นกระทำความผิดฐานรับของโจร ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
- mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi hâa-sìp jèt · pûu dai chûai sɔ̂ɔn-réen · chûai jam-nàai · chûai paa ao bpai sǐia · sʉ́ʉ · ráp jam-nam · rʉ̌ʉ ráp wái dooi bprà-gaan dai sʉ̂ng sáp an dâai maa dooi gaan-grà-tam kwaam-pìt · tâa kwaam-pìt nán kâo lák-sà-nà lák-sáp · wîng-raao-sáp · gan-chôok · rîit-ao-sáp · ching-sáp · bplôn-sáp · chɔ̂ɔ-goong · yák-yɔ̂ɔk · rʉ̌ʉ jâao-pá-nák-ngaan yák-yɔ̂ɔk sáp · pûu nán grà-tam kwaam-pìt tǎan ráp-kɔ̌ɔng-joon · dtɔ̂ng rá-waang-tôot jam-kúk mâi gəən hâa bpii · rʉ̌ʉ bpràp mâi gəən nʉ̀ng sɛ̌ɛn bàat · rʉ̌ʉ táng jam táng bpràp
- Section 357 [When] anyone helps conceal, helps dispose of, helps take away, buys, accepts a pledge of, or receives in whatever manner a thing which has been obtained through the commission of an offence, if such offence bears any of the characteristics of theft, snatching, extortion, blackmailing, robbery, gang-robbery, fraud, embezzlement, or embezzlement of things by public officials, that one commits an offence of handling stolen goods and shall be liable to imprisonment for not more than five years, or a fine of not exceeding one hundred thousand baht, or both.
- ถ้าการกระทำความผิดฐานรับของโจรนั้นได้กระทำต่อทรัพย์อันได้มาโดยการลักทรัพย์ตามมาตรา ๓๓๕ ทวิ การชิงทรัพย์ตามมาตรา ๓๓๙ ทวิ หรือการปล้นทรัพย์ตามมาตรา ๓๔๐ ทวิ ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงสิบห้าปีและปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงสามแสนบาท
- tâa gaan-grà-tam kwaam-pìt tǎan ráp-kɔ̌ɔng-joon nán dâai grà-tam dtɔ̀ɔ sáp an dâai maa dooi gaan-lák-sáp dtaam mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi sǎam-sìp hâa · tá-wí · gaan-ching-sáp dtaam mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi sǎam-sìp gâao · tá-wí · rʉ̌ʉ gaan-bplôn-sáp dtaam mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi sìi sìp · tá-wí · pûu-grà-tam dtɔ̂ng rá-waang-tôot jam-kúk dtâng-dtɛ̀ɛ hâa bpii tʉ̌ng sìp hâa bpii lɛ́ bpràp dtâng-dtɛ̀ɛ nʉ̀ng sɛ̌ɛn bàat tʉ̌ng sǎam sɛ̌ɛn bàat
- If the offence of handling stolen goods has been committed upon a thing which has been obtained through theft according to Section 335 bis, robbery according to Section 339 bis, or gang-robbery according to Section 340 bis, the offender shall be liable to imprisonment from five years to fifteen years and a fine from one hundred thousand baht to three hundred thousand baht.
- มาตรา ๓๕๗ ผู้ใดช่วยซ่อนเร้น ช่วยจำหน่าย ช่วยพาเอาไปเสีย ซื้อ รับจำนำ หรือรับไว้โดยประการใดซึ่งทรัพย์อันได้มาโดยการกระทำความผิด ถ้าความผิดนั้นเข้าลักษณะลักทรัพย์ วิ่งราวทรัพย์ กรรโชก รีดเอาทรัพย์ ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพย์ ฉ้อโกง ยักยอก หรือเจ้าพนักงานยักยอกทรัพย์ ผู้นั้นกระทำความผิดฐานรับของโจร ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
- สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา (2017 March 24) “ประมวลกฎหมายอาญา”, in ห้องสมุดกฎหมาย[1] (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, archived from the original on 3 October 2019
Verb[edit]
รับของโจร • (ráp-kɔ̌ɔng-joon) (abstract noun การรับของโจร)
- (law) to handle stolen goods.