admiracja

See also: admiracją

Polish

Alternative forms

• admieracyja (Middle Polish)
• admiracya (Pre-reform orthography (1816))

Etymology

Learned borrowing from Latin admīrātiō. First attested in 1733.

Pronunciation

• IPA^(key): /ad.miˈrat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ad‧mi‧rac‧ja

Noun

admiracja f

1. (dated or literary) admiration (adoration, appreciation) [+ dla (genitive) = for what/whome]

   Synonyms: adoracja, uwielbienie

   wielka admiracja ― admiration

   obiekt/przedmiot admiracji ― object of admiration

2. (Middle Polish) amazement, awe, stupor

Declension

Declension of admiracja

	singular
nominative	admiracja
genitive	admiracji
dative	admiracji
accusative	admirację
instrumental	admiracją
locative	admiracji
vocative	admiracjo

Derived terms

adjective

• admiracyjny

 

Related terms

adverb

• (rare) admiracyjnie

 

nouns

• admirator
• admiratorka

 

verbs

• admirować impf
• naadmirować pf
• poadmirować pf
• wyadmirować pf

 

Further reading

• admiracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• admiracja in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “admiracya”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “admiracja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “admiracja”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 8
• admiracja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego