adnominacja

See also: adnominacją

Polish

Etymology

From Latin ad nōmen +‎ -cja. First attested in 1936.

Pronunciation

• IPA^(key): /ad.nɔ.miˈnat͡s.ja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ad‧no‧mi‧nac‧ja

Noun

adnominacja f

1. adnomination (a form of wordplay in which phonetically similar words are juxtaposed)
   • 2003, Krzysztof Pawłowski, Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji‎^[2], Księgarnia Akademicka:

     U tych pisarzy znajdujemy wiele ciekawych uwag o dwóch zalecanych stylach tj. łatwym ( ) i trudnym ( ). znamionuje używanie figur myśli i słowa jak: rym, aliteracja, adnominacja, anafora, epifora, paronomazja, elipsa itp., zaś cechuje przede wszystkim stosowanie metafor, wyrażeń peryfrastycznych, szyku przestawnego, wykorzystywanie cytatów z innych autorów, wreszcie wprowadzanie nowych wyrazów.

     In these writers' works we find many interesting remarks about the two recommended styles, i.e. easy ( ) and difficult ( ). is characterized by the use of figures of thought and words such as: rhyme, alliteration, adnomination, anaphora, epiphora, paronomasia, ellipse, etc., and is characterized primarily by the use of metaphors, periphrastic expressions, inverted order, the use of quotes from other authors, and finally entering new words.

Declension

Declension of adnominacja

	singular	plural
nominative	adnominacja	adnominacje
genitive	adnominacji	adnominacji/adnominacyj (archaic)
dative	adnominacji	adnominacjom
accusative	adnominację	adnominacje
instrumental	adnominacją	adnominacjami
locative	adnominacji	adnominacjach
vocative	adnominacjo	adnominacje