gesloten

Dutch

Etymology

Past participle of sluiten (“to close, shut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈsloːtə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧slo‧ten
• Rhymes: -oːtən

Adjective

gesloten (comparative geslotener, superlative geslotenst)

1. closed

Inflection

Inflection of gesloten
uninflected	gesloten
inflected	gesloten
comparative	geslotener
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gesloten	geslotener	het geslotenst het geslotenste
indefinite	m./f. sing.	gesloten	geslotener	geslotenste
	n. sing.	gesloten	geslotener	geslotenste
	plural	gesloten	geslotener	geslotenste
definite		gesloten	geslotener	geslotenste
partitive		geslotens	gesloteners	—

Antonyms

• open

Related terms

• besloten

Participle

gesloten

1. past participle of sluiten

Inflection

Inflection of gesloten
uninflected	gesloten
inflected	gesloten
		positive
predicative/adverbial		gesloten
indefinite	m./f. sing.	gesloten
	n. sing.	gesloten
	plural	gesloten
definite		gesloten
partitive		geslotens

Anagrams

• gestolen