iarnóir

Irish

Etymology 1

iarann (“iron”) +‎ -óir

Noun

iarnóir m (genitive singular iarnóra, nominative plural iarnóirí)

1. ironworker; ironmonger

Declension

Declension of iarnóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative iarnóir iarnóirí Vocative a iarnóir a iarnóirí Genitive iarnóra iarnóirí Dative iarnóir iarnóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-iarnóir na hiarnóirí Genitive an iarnóra na n-iarnóirí Dative leis an iarnóir don iarnóir leis na hiarnóirí

Synonyms

• iarnmhangaire (“ironmonger”)

Etymology 2

Verb

iarnóir

1. (dialectal) second-person singular future of iarnaigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
iarnóir	n-iarnóir	hiarnóir	t-iarnóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.