iarnaigh

Irish

Etymology

iarann +‎ -igh

Verb

iarnaigh (present analytic iarnaíonn, future analytic iarnóidh, verbal noun iarnú, past participle iarnaithe)

1. to put in irons
2. to fit, cover with iron

Conjugation

conjugation of iarnaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	iarnaím	iarnaíonn tú; iarnaír†	iarnaíonn sé, sí	iarnaímid; iarnaíonn muid	iarnaíonn sibh	iarnaíonn siad; iarnaíd†	a iarnaíonn; a iarnaíos / a n-iarnaíonn*; a n-iarnaíos*	iarnaítear
	past	d'iarnaigh mé; d'iarnaíos / iarnaigh mé‡; iarnaíos‡	d'iarnaigh tú; d'iarnaís / iarnaigh tú‡; iarnaís‡	d'iarnaigh sé, sí / iarnaigh sé, sí‡	d'iarnaíomar; d'iarnaigh muid / iarnaíomar‡; iarnaigh muid‡	d'iarnaigh sibh; d'iarnaíobhair / iarnaigh sibh‡; iarnaíobhair‡	d'iarnaigh siad; d'iarnaíodar / iarnaigh siad‡; iarnaíodar‡	a d'iarnaigh / ar iarnaigh*	iarnaíodh; hiarnaíodh†
	past habitual	d'iarnaínn / iarnaínn‡; n-iarnaínn‡‡	d'iarnaíteá / iarnaíteá‡; n-iarnaíteᇇ	d'iarnaíodh sé, sí / iarnaíodh sé, sí‡; n-iarnaíodh sé, s퇇	d'iarnaímis; d'iarnaíodh muid / iarnaímis‡; iarnaíodh muid‡; n-iarnaímis‡‡; n-iarnaíodh muid‡‡	d'iarnaíodh sibh / iarnaíodh sibh‡; n-iarnaíodh sibh‡‡	d'iarnaídís; d'iarnaíodh siad / iarnaídís; iarnaíodh siad‡; n-iarnaídís‡‡; n-iarnaíodh siad‡‡	a d'iarnaíodh / a n-iarnaíodh*	d'iarnaítí / iarnaítí‡; n-iarnaít퇇
future		iarnóidh mé; iarnód; iarnóchaidh mé†	iarnóidh tú; iarnóir†; iarnóchaidh tú†	iarnóidh sé, sí; iarnóchaidh sé, sí†	iarnóimid; iarnóidh muid; iarnóchaimid†; iarnóchaidh muid†	iarnóidh sibh; iarnóchaidh sibh†	iarnóidh siad; iarnóid†; iarnóchaidh siad†	a iarnóidh; a iarnós; a iarnóchaidh†; a iarnóchas† / a n-iarnóidh*; a n-iarnós*; a n-iarnóchaidh*†; a n-iarnóchas*†	iarnófar; iarnóchar†
conditional		d'iarnóinn; d'iarnóchainn† / iarnóinn‡; iarnóchainn†‡; n-iarnóinn‡‡; n-iarnóchainn†‡‡	d'iarnófá; d'iarnóchthᆠ/ iarnófá‡; iarnóchthᆇ; n-iarnófᇇ; n-iarnóchthᆇ‡	d'iarnódh sé, sí; d'iarnóchadh sé, s토/ iarnódh sé, sí‡; iarnóchadh sé, s톇; n-iarnódh sé, s퇇; n-iarnóchadh sé, s톇‡	d'iarnóimis; d'iarnódh muid; d'iarnóchaimis†; d'iarnóchadh muid† / iarnóimis‡; iarnódh muid‡; iarnóchaimis†‡; iarnóchadh muid†‡; n-iarnóimis‡‡; n-iarnódh muid‡‡; n-iarnóchaimis†‡‡; n-iarnóchadh muid†‡‡	d'iarnódh sibh; d'iarnóchadh sibh† / iarnódh sibh‡; iarnóchadh sibh†‡; n-iarnódh sibh‡‡; n-iarnóchadh sibh†‡‡	d'iarnóidís; d'iarnódh siad; d'iarnóchadh siad† / iarnóidís‡; iarnódh siad‡; iarnóchadh siad†‡; n-iarnóidís‡‡; n-iarnódh siad‡‡; n-iarnóchadh siad†‡‡	a d'iarnódh; a d'iarnóchadh† / a n-iarnódh*; a n-iarnóchadh*†	d'iarnófaí; d'iarnóchtha토/ iarnófaí‡; iarnóchtha톇; n-iarnófa퇇; n-iarnóchtha톇‡
subjunctive	present	go n-iarnaí mé; go n-iarnaíod†	go n-iarnaí tú; go n-iarnaír†	go n-iarnaí sé, sí	go n-iarnaímid; go n-iarnaí muid	go n-iarnaí sibh	go n-iarnaí siad; go n-iarnaíd†	—	go n-iarnaítear
	past	dá n-iarnaínn	dá n-iarnaíteá	dá n-iarnaíodh sé, sí	dá n-iarnaímis; dá n-iarnaíodh muid	dá n-iarnaíodh sibh	dá n-iarnaídís; dá n-iarnaíodh siad	—	dá n-iarnaítí
imperative		iarnaím	iarnaigh	iarnaíodh sé, sí	iarnaímis	iarnaígí; iarnaídh†	iarnaídís	—	iarnaítear
verbal noun		iarnú
past participle		iarnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Noun

iarnaigh m

1. inflection of iarnach:
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Adjective

iarnaigh

1. inflection of iarnach:
   1. masculine vocative/genitive singular
   2. (archaic) feminine dative singular

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
iarnaigh	n-iarnaigh	hiarnaigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.