ilme
Jump to navigation
Jump to search
See also: Ilme
Finnish[edit]
Etymology[edit]
ilm- + -e. Originally coined by Wolmar Schildt in 1837 with the meaning "expression" (as in expression of an idea); the modern sense is first found in Johan Hahnsson et al.: Ruotsalais-suomalainen sanakirja ("Swedish-Finnish Dictionary", 1899).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ilme
- facial expression, look, mien, appearance, countenance (features and expression of the face)
- air (feeling or sense)
- Haluan antaa sille taiteellisen ilmeen.
- I want to give it an air of artistry.
Declension[edit]
Inflection of ilme (Kotus type 48/hame, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ilme | ilmeet | ||
genitive | ilmeen | ilmeiden ilmeitten | ||
partitive | ilmettä | ilmeitä | ||
illative | ilmeeseen | ilmeisiin ilmeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ilme | ilmeet | ||
accusative | nom. | ilme | ilmeet | |
gen. | ilmeen | |||
genitive | ilmeen | ilmeiden ilmeitten | ||
partitive | ilmettä | ilmeitä | ||
inessive | ilmeessä | ilmeissä | ||
elative | ilmeestä | ilmeistä | ||
illative | ilmeeseen | ilmeisiin ilmeihin | ||
adessive | ilmeellä | ilmeillä | ||
ablative | ilmeeltä | ilmeiltä | ||
allative | ilmeelle | ilmeille | ||
essive | ilmeenä | ilmeinä | ||
translative | ilmeeksi | ilmeiksi | ||
abessive | ilmeettä | ilmeittä | ||
instructive | — | ilmein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “ilme”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Anagrams[edit]
Turkish[edit]
Noun[edit]
ilme