kringur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Norse kringr, from Proto-Germanic *kringaz. Related to kringla (circle, disk).

Noun[edit]

kringur m (genitive singular krings, plural kringar)

  1. circle
Declension[edit]
Declension of kringur
m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kringur kringurin kringar kringarnir
accusative kring kringin kringar kringarnar
dative kringi kringinum kringum kringunum
genitive krings kringsins kringa kringanna
Synonyms[edit]

Etymology 2[edit]

From Old Norse kringr.

Adjective[edit]

kringur (comparative kringari, superlative kringastur)

  1. smart, skillful
Declension[edit]
kringur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) kringur kring kringt
Accusative (hvønnfall) kringan kringa
Dative (hvørjumfall) kringum kringari kringum
Genitive (hvørsfall) (krings) (kringar) (krings)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) kringir kringar kring
Accusative (hvønnfall) kringar
Dative (hvørjumfall) kringum
Genitive (hvørsfall) (kringa)