ringur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse hringr, from Proto-Germanic *hringaz, from Proto-Indo-European *(s)krengʰ-.

Pronunciation[edit]

This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Noun[edit]

ringur m (genitive singular rings, plural ringar)

  1. ring
  2. circle

Declension[edit]

Declension of ringur
m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ringur ringurin ringar ringarnir
accusative ring ringin ringar ringarnar
dative ringi ringinum ringum ringunum
genitive rings ringsins ringa ringanna

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Adjective[edit]

ringur (comparative verri, superlative verstur)
ringur (comparative ringari, superlative ringastur)

  1. bad
  2. difficult

Declension[edit]

ringur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringur ring ringt
Accusative (hvønnfall) ringan ringa
Dative (hvørjumfall) ringum ringari ringum
Genitive (hvørsfall) (rings) (ringar) (rings)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringir ringar ring
Accusative (hvønnfall) ringar
Dative (hvørjumfall) ringum
Genitive (hvørsfall) (ringa)