nieszczęśliwiec
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From nieszczęśliwy + -iec. First attested in the 19th century.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
nieszczęśliwiec m pers
- wretch
- Synonym: nieszczęśnik
Declension[edit]
Declension of nieszczęśliwiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieszczęśliwiec | nieszczęśliwcy/nieszczęśliwce (deprecative) |
| genitive | nieszczęśliwca | nieszczęśliwców |
| dative | nieszczęśliwcowi | nieszczęśliwcom |
| accusative | nieszczęśliwca | nieszczęśliwców |
| instrumental | nieszczęśliwcem | nieszczęśliwcami |
| locative | nieszczęśliwcu | nieszczęśliwcach |
| vocative | nieszczęśliwcze | nieszczęśliwcy |
References[edit]
- ^ J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nieszczęśliwiec”, in Słownik języka polskiego[1] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 345
Further reading[edit]
- nieszczęśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieszczęśliwiec in Polish dictionaries at PWN
- nieszczęśliwiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego