nieszczęśnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From nieszczęsny + -nik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
nieszczęśnik m pers (female equivalent nieszczęśnica)
- wretch (an unhappy, unfortunate or miserable person)
- Synonyms: biedaczek, nieborak, nieszczęśliwiec
Declension[edit]
Declension of nieszczęśnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieszczęśnik | nieszczęśnicy/nieszczęśniki (deprecative) |
| genitive | nieszczęśnika | nieszczęśników |
| dative | nieszczęśnikowi | nieszczęśnikom |
| accusative | nieszczęśnika | nieszczęśników |
| instrumental | nieszczęśnikiem | nieszczęśnikami |
| locative | nieszczęśniku | nieszczęśnikach |
| vocative | nieszczęśniku | nieszczęśnicy |
Related terms[edit]
adjective
noun
Further reading[edit]
- nieszczęśnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieszczęśnik in Polish dictionaries at PWN