palataru

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sicilian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

First attested in 1348. Ultimately from Vulgar Latin *palātārem, derived from Latin palātum. Borrowed via either Catalan or Spanish paladar,[1][2] as was Sardinian paladare as well.

Noun[edit]

palataru m (plural palatara)

  1. palate (roof of the mouth)
    Synonym: palatu
    A cu àvi guastu lu palataru lu meli cci pari amaru.
    (please add an English translation of this usage example)
    (literally, “For who has a bad palate honey tastes bitter.”)
    • a. 1368, De Cruyllis–Spatafora, Libru di la Mascalchia [][1], translation of De Medicina equorum by Giordano Ruffo, page 574:
      È una altra maynera di frenu lu quali è dictu a capistru: àvi lu morsu plui longu di li altri, fini a lu palataru di lu cavallu, e dintru a la bucca spandi in lu morsu multi falci diversi []
      (please add an English translation of this quotation)

References[edit]

  • Traina, Antonino (1868) “palataru”, in Nuovo vocabolario Siciliano-Italiano [New Sicilian-Italian vocabulary] (in Italian), Liber Liber, published 2020, page 2884
  • Pasqualino (c. 1790) “palataru”, in Vocabolario siciliano etimologico, italiano e latino (in Italian), volume 4, page 9
  • Mortillaro, Vincenzo (1862) “palatàru”, in Nuovo vocabolario siciliano-italiano (in Italian), page 617
  • palataru”, in TLIO – Tesoro della lingua italiana delle origini
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1985) “paladar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volumes IV (Me–Re), Madrid: Gredos, →ISBN, page 346
  2. ^ Wagner, Max Leopold (1960–1964) “paláđu”, in Dizionario etimologico sardo, Heidelberg