paradoxum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek παράδοξος (parádoxos).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /pa.raˈdok.sum/, [päräˈd̪ɔks̠ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pa.raˈdok.sum/, [päräˈd̪ɔksum]
Noun[edit]
paradoxum n (genitive paradoxī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paradoxum | paradoxa |
Genitive | paradoxī | paradoxōrum |
Dative | paradoxō | paradoxīs |
Accusative | paradoxum | paradoxa |
Ablative | paradoxō | paradoxīs |
Vocative | paradoxum | paradoxa |