plaats

See also: plåts

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /plaːts/

• audio

  (file)

• Hyphenation: plaats
• Rhymes: -aːts

Etymology 1

From Middle Dutch plāetse, from Old French place.

Noun

plaats f (plural plaatsen, diminutive plaatsje n)

1. place, position

   Synonym: plek

2. A settlement; a town, city, village, hamlet or the like.
3. A place, a location in a text.
4. Space, especially free space (e.g. volume, area or storage space on a medium).

   Deze extensie neemt veel plaats in beslag.

   This extension takes up a lot of space.

5. (dialectal) A square, a plaza (paved open space of any size in a town or near a building).

   Synonym: plein

6. (dialectal) A farm.

   Synonyms: boerderij, boerenplaats

Derived terms

• binnenplaats
• boerenplaats
• buitenplaats
• cultusplaats
• geboorteplaats
• havenplaats
• herinneringsplaats
• plaatsen
• plaatsvervanger
• plaatsvinden
• schuilplaats
• staplaats
• verblijfplaats
• verplaatsen
• woonplaats
• zitplaats

 

Descendants

• Afrikaans: plaas
  • → English: plaas
  • → Northern Ndebele: ipulazi
  • → Shona: purazi
  • → Sotho: polasi
  • → Xhosa: ipulazi
  • → Zulu: ipulazi
• Jersey Dutch: plâs
• Negerhollands: plaats
  • → Virgin Islands Creole: plats, plas (dated)
• → Papiamentu: plaas (dated)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

plaats

1. inflection of plaatsen:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative

Anagrams

• slaapt