prebitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of prēbeō.
Participle[edit]
prēbitus (feminine prēbita, neuter prēbitum); first/second-declension participle
- Alternative form of praebitus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prēbitus | prēbita | prēbitum | prēbitī | prēbitae | prēbita | |
Genitive | prēbitī | prēbitae | prēbitī | prēbitōrum | prēbitārum | prēbitōrum | |
Dative | prēbitō | prēbitō | prēbitīs | ||||
Accusative | prēbitum | prēbitam | prēbitum | prēbitōs | prēbitās | prēbita | |
Ablative | prēbitō | prēbitā | prēbitō | prēbitīs | |||
Vocative | prēbite | prēbita | prēbitum | prēbitī | prēbitae | prēbita |