sér

See also: Appendix:Variations of "ser"

Icelandic

Etymology

Old Norse sér, from Proto-Germanic *siz.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɛːr/
• Rhymes: -ɛːr

Pronoun

sér

1. dative of sig (reflexive pronoun)

   Hann ætlar að senda mynd af sér.

   He's planning to send a picture of himself.

   Að leika sér. ― To play.

   Ég leik mér. ― I play.

   Þú leikur þér. ― You play.

   Hann leikur sér. ― He plays.

   Við leikum okkur. ― We play.

   Þið leikið ykkur. ― You play.

   Þeir leika sér. ― They play.

Declension

declension of sér

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	-	-	-	-
accusative	sig, sik†	sig, sik†	sig, sik†	sig, sik†
dative	sér	sér	sér	sér
genitive	sín	sín	sín	sín

Derived terms

terms derived from the dative form, or sér

• vefja um fingur sér
• láta út úr sér
• bjóða sér
• þurka sér
• koma sér af stað
• leika sér
• gefa af sér
• sjá fyrir sér
• ná ekki upp í nefið á sér
• kenna sér einskis meins
• vera vel að sér
• afsala sér eign
• halda í sér
• skipta sér af
• dunda sér
• fá sér göngutúr
• vera frá sér
• anda einhverju að sér
• taka af sér skóna
• anda einhverju frá sér
• koma sér
• hafa andvara á sér
• halda sér til
• það liggur vel á mér
• fela í sér (to include)
• ganga sér til húðarinnar
• romsa upp úr sér
• kunna sér ekki læti
• innifela í sér
• takast með sér ástir
• afla sér
• aka sér
• fjölga sér
• skilja sér
• sjá á
• fela í sér
• renna sér á hjólaskautum
• renna sér á rúllubretti
• eiga sér langan aðdraganda
• gera af sér
• hæla sér af
• leggja sér til munns
• hafa í för með sér (syn. valda)
• brjóta sér leið
• lyfta sér
• runka sér
• bíta af sér
• leiða af sér
• gera sér grein fyrir
• velta fyrir sér
• skila sér
• orð hrjóta af vörum sér
• lýsa sér
• sitja á sér
• heima hjá sér
• renna sér á skíðum
• renna sér á sleða
• brjóta af sér
• taka sér far
• koma sér undan
• fá sér far
• búa sér til
• anda að sér
• anda frá sér
• afsala sér
• reyna sig
• snúa sér að
• vita af sér
• gera sér lítið fyrir
• þróa með sér
• vita sér einskis von
• einn sér
• fá af sér/fá ekki af sér
• ásetja sér
• velja sér
• hlaupa af sér hornin
• haga sér
• setja sér
• bregða sér
• hugsa sér
• renna sér
• forða sér
• skemmta sér
• ná sér
• ljúka sér af
• skemmta sér konunglega
• kaupa sér
• kunna sér hóf
• halda niðri í sér andanum
• finna á sér
• renna sér á skautum
• ætla sér
• afsala sér kröfu
• áskilja sér
• bera eitthvað af sér
• klóra sér í kollinum
• þylja upp úr sér
• virða fyrir sér
• ganga sér til húðar
• senda frá sér
• eiga sér
• taka sér bólfestu
• hafa rétt fyrir sér
• ryðja sér leið
• gefa frá sér
• senda frá sér
• ímynda sér
• fróa sér
• fela í sér
• flýta sér
• þroska með sér hæfileika
• í sjálfu sér

Verb

sér

1. third-person singular present indicative of sjá

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *siz, dative of *se-.

Pronoun

sér

1. dative of sik

Declension

Old Norse personal pronouns

number	first person	second person	reflexive	third person
case	singular			singular masculine	singular feminine	singular neuter
nominative	ek	þú		hann	hón, hǫ́n	þat
accusative	mik	þik	sik	hann	hana, hána	þat
dative	mér	þér	sér	hánum, hónum, hǫ́num	henni	því
genitive	mín	þín	sín	hans	hennar	þess
case	dual
nominative	vit	it, þit
accusative	okkr	ykkr	sik
dative	okkr	ykkr	sér
genitive	okkar	ykkar	sín
case	plural			plural masculine	plural feminine	plural neuter
nominative	vér	ér, þér		þeir	þær	þau
accusative	oss	yðr	sik	þá	þær	þau
dative	oss	yðr	sér	þeim	þeim	þeim
genitive	vár	yðar, yðvar	sín	þeira, þeirra	þeira, þeirra	þeira, þeirra

Descendants

• Icelandic: sér
• Faroese: sær
• Old Swedish: sær, sæ
• Old Danish: sæ, ᛋᛅ
• ⇒ Old Norse: í sér
  • Norwegian Nynorsk: især
  • Norwegian Bokmål: især
  • Danish: især
  • Swedish: isär

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

sér

1. second/third-person singular present active indicative of sjá
2. second-person singular present active subjunctive of sjá

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

sér

1. second-person singular present subjunctive of vera