safi

See also: Safi

Hausa

Pronunciation

• IPA^(key): /sáː.fíː/
  • (Standard Kano Hausa) IPA^(key): [sáː.ɸíː]

Noun

sāfī m (plural sāfā̀yē, possessed form sāfin)

1. thimble

Icelandic

Etymology

From Old Norse safi, from Proto-Germanic *safô (“sap, berry juice”), from Proto-Indo-European *sap- (“to taste, perceive”). Compare Old English sāfor (“drool, slobber”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaːvɪ/

  Rhymes: -aːvɪ

Noun

safi m (genitive singular safa, nominative plural safar)

1. juice

Declension

declension of safi

m-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	safi	safinn	safar	safarnir
accusative	safa	safann	safa	safana
dative	safa	safanum	söfum	söfunum
genitive	safa	safans	safa	safanna

Synonyms

• (juice): djús

Derived terms

• ávaxtasafi
• blómasafi
• eplasafi
• safaríkur
• sítrónusafi
• tómatsafi

Maltese

Root
s-f-j
7 terms

Etymology

From Arabic صَافِي (ṣāfī).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaː.fɪ/

Adjective

safi (feminine singular safja, plural safjin, comparative isfa)

1. pure

   Synonym: pur

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *safô, from Proto-Indo-European *sap- (“to taste, perceive”).

Noun

safi m

1. sap (of trees)

Declension

  Declension of safi (weak an-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	safi	safinn	safar	safarnir
accusative	safa	safann	safa	safana
dative	safa	safanum	sǫfum	sǫfunum
genitive	safa	safans	safa	safanna

Descendants

• Icelandic: safi
• Norwegian Nynorsk: save m > sevje f
• Norwegian Bokmål: save m > sevje m or f

References

• “safi”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Swahili

Etymology

From Arabic صَافِي (ṣāfī).

Pronunciation

• Audio (Kenya)

  (file)

Adjective

safi (invariable) or -safi (declinable)

1. clean (not dirty)
2. pure

Declension

Inflected forms of -safi

Noun class	singular	plural
m-wa class(I/II)	msafi	wasafi
m-mi class(III/IV)	msafi	misafi
ji-ma class(V/VI)	safi	masafi
ki-vi class(VII/VIII)	kisafi	visafi
n class(IX/X)	safi	safi
u class(XI)	msafi	see n(X) or ma(VI) class
pa class(XVI)	pasafi
ku class(XVII)	kusafi
mu class(XVIII)	musafi

Derived terms

• Verbal derivations:
  • Causative: -safisha (“to clean”)
  • Stative: -safika (“be clean”)

• Nominal derivations:
  • usafi (“cleanliness, purity”)

Interjection

safi

1. (colloquial) I'm fine (response to "how are you?")

   Synonyms: nzuri, sijambo, njema, (colloquial) poa, (slang) freshi

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish صافی (ṣāfi, “clear, limpid, free from turbidity, pure, free from admixture, alloy or adulteration, mere, uncontaminated, (of heart) sincere”), from Arabic صَافِي (ṣāfī).

Pronunciation

• IPA^(key): /saːˈfiː/
• Hyphenation: sa‧fi

Adjective

safi

1. pure, unadulterated, limpid

   Synonyms: saf, halis, katıksız, duru, temiz

2. net, after deductions

Declension

predicative forms of safi

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	safiyim	safi miyim?	safi değilim	safi değil miyim?
sen (you are)	safisin	safi misin?	safi değilsin	safi değil misin?
o (he/she/it is)	safi / safidir	safi mi?	safi değil	safi değil mi?
biz (we are)	safiyiz	safi miyiz?	safi değiliz	safi değil miyiz?
siz (you are)	safisiniz	safi misiniz?	safi değilsiniz	safi değil misiniz?
onlar (they are)	safi(ler)	safi(ler) mi?	safi değil(ler)	safi değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	safiydim	safi miydim?	safi değildim	safi değil miydim?
sen (you were)	safiydin	safi miydin?	safi değildin	safi değil miydin?
o (he/she/it was)	safiydi	safi miydi?	safi değildi	safi değil miydi?
biz (we were)	safiydik	safi miydik?	safi değildik	safi değil miydik?
siz (you were)	safiydiniz	safi miydiniz?	safi değildiniz	safi değil miydiniz?
onlar (they were)	safiydiler	safi miydiler?	safi değildi(ler) / değillerdi	safi değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	safiymişim	safi miymişim?	safi değilmişim	safi değil miymişim?
sen (you were)	safiymişsin	safi miymişsin?	safi değilmişsin	safi değil miymişsin?
o (he/she/it was)	safiymiş	safi miymiş?	safi değilmiş	safi değil miymiş?
biz (we were)	safiymişiz	safi miymişiz?	safi değilmişiz	safi değil miymişiz?
siz (you were)	safiymişsiniz	safi miymişsiniz?	safi değilmişsiniz	safi değil miymişsiniz?
onlar (they were)	safiymişler	safi miymişler?	safi değilmiş(ler) / değillermiş	safi değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	safiysem	safi miysem?	safi değilsem	safi değil miysem?
sen (if you)	safiysen	safi miysen?	safi değilsen	safi değil miysen?
o (if he/she/it)	safiyse	safi miyse?	safi değilse	safi değil miyse?
biz (if we)	safiysek	safi miysek?	safi değilsek	safi değil miysek?
siz (if you)	safiyseniz	safi miyseniz?	safi değilseniz	safi değil miyseniz?
onlar (if they)	safiyseler	safi miyseler?	safi değilseler / değillerse	safi değil miyseler?

Adverb

safi

1. exclusively, solely, only

Derived terms

• gayrisafi
• safiyane
• safiyet

 

Related terms

• Mustafa
• saf
• safa
• safderun
• saffet
• Saffet
• Safiye
• tasfiye

 

Further reading

• “safi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “safi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4008