samotny

See also: samotný

Polish

Etymology

From samota +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /saˈmɔt.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: sa‧mot‧ny

Adjective

samotny (comparative samotniejszy or bardziej samotny, superlative najsamotniejszy or najbardziej samotny, derived adverb samotnie)

1. lonely, solitary

   samotny jak palec ― lonely as can be

Declension

Declension of samotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samotny		samotna	samotne	samotni	samotne
genitive	samotnego		samotnej	samotnego	samotnych
dative	samotnemu		samotnej	samotnemu	samotnym
accusative	samotnego	samotny	samotną	samotne	samotnych	samotne
instrumental	samotnym		samotną	samotnym	samotnymi
locative	samotnym		samotnej	samotnym	samotnych

Derived terms

noun

• samotność

 

verbs

• osamotnić pf, osamotniać impf

 

Related terms

• sam

 

Further reading

• samotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samotny in Polish dictionaries at PWN