smeti

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: смети

Serbo-Croatian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *sъměti.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /smêti/
  • Hyphenation: sme‧ti

Verb[edit]

smȅti impf (Cyrillic spelling сме̏ти)

  1. (intransitive) can, may, be allowed to
  2. (intransitive) to dare, venture

Conjugation[edit]

Verb[edit]

smeti (Cyrillic spelling смети)

  1. second-person singular imperative of smesti

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *sъměti.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

smẹ́ti impf

  1. to be allowed
  2. may

Inflection[edit]

infinitive smẹ́ti
1st singular smẹ̑m
infinitive smẹ́ti smȅt
supine
verbal noun
participle converb
present
past
l-participle masculine feminine neuter
singular smȅł, smẹ̑ł smẹ̄la smẹ̄lo
dual smẹ̄la smẹ̄li smẹ̄li
plural smẹ̄li smẹ̄le smẹ̄la
present imperative
1st singular smẹ̑m
2nd singular smẹ̑š
3rd singular smẹ̑
1st dual smẹ̑va
2nd dual smẹ̑ta
3rd dual smẹ̑ta
1st plural smẹ̑mo
2nd plural smẹ̑te
3rd plural smẹ̑jo

Noun[edit]

smetí

  1. nominative/accusative/genitive plural of smẹ̑t

Further reading[edit]

  • smeti”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran