sposób

See also: spôsob, sposōb, and spósob

Masurian

Etymology

Inherited from Old Polish sposób. By surface analysis, deverbal from sposobzicz.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈspɔsop]
• Syllabification: spo‧sób

Noun

sposób m inan

1. way, manner, method
   • 2018, Antoine de Saint-Exupéry, translated by Paweł Pogorzelski and Psioter ôt Sziatków (Piotr Szatkowski), Małi Princ [The Little Prince], →ISBN, page 24:

     W tém sposobzie ôstaziułém zielgó malarskó kärijere, w swojém sóstém roku.

     (please add an English translation of this quotation)

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъposobъ. By surface analysis, deverbal from sposobić. First attested in c. 1400.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ˈspɔsɔːp/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈspɔsop/

Noun

sposób m ?

1. shape, figure

   Synonym: sposoba

   • 1885 [c. 1400], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[1], volume IV, page 753:

     Sposob figuram (praeterit enim figura huius mundi I Cor 7, 31)

     [Sposob figuram (praeterit enim figura huius mundi I Cor 7, 31)]

Derived terms

adjective

• sposobny

 

verbs

• sposobować impf

 

Related terms

adjective

• sposobny

 

adverb

 

nouns

• sposoba
• sposobienie

 

verbs

• sposobić pf, sposabiać impf

 

Descendants

• Masurian: sposób
• Polish: sposób
• Silesian: sposōb

References

• Boryś, Wiesław (2005) “sposób”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “sposób”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish sposób. By surface analysis, deverbal from sposobić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɔ.sup/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈspɔ.sop/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɔsup
• Syllabification: spo‧sób

Noun

sposób m inan

1. way; how (method or manner of doing something)
2. way (set of traits referring to a person, mannerism)
3. trick way; technique, solution, system (way of dealing with or taking care of something) [+ na (accusative) = for what]

   Mam na to sposób. ― I've got something/a trick for that.

4. (obsolete) form, type, kind

   Synonyms: forma, rodzaj, typ

5. (obsolete) appearance; facade; guise

   Synonyms: pozór, powierzchowność

6. (obsolete) property

   Synonyms: majątek, mienie

7. (obsolete) architectural or painting style
8. (obsolete) dowry

   Synonym: posag

9. (obsolete) occasion, opportunity

   Synonyms: okazja, sposobność

10. (obsolete, grammar) mood

    Synonym: tryb

Declension

Declension of sposób

	singular	plural
nominative	sposób	sposoby
genitive	sposobu	sposobów
dative	sposobowi	sposobom
accusative	sposób	sposoby
instrumental	sposobem	sposobami
locative	sposobie	sposobach
vocative	sposobie	sposoby

Derived terms

adverbs

• na swój sposób
• na wszelkie sposoby
• w jakiś sposób
• w żaden sposób

 

defective verb

• nie sposób

 

verbs

• wziać się na sposób pf, brać się na sposób impf

 

Further reading

• sposób in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sposób in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “sposób”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “SPOSÓB”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2023 April 5
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “sposób”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “sposób”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “sposób”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 322