suctus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology 1[edit]
Noun[edit]
sūctus m (genitive sūctūs); fourth declension
- sucking, an act of sucking
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sūctus | sūctūs |
Genitive | sūctūs | sūctuum |
Dative | sūctuī | sūctibus |
Accusative | sūctum | sūctūs |
Ablative | sūctū | sūctibus |
Vocative | sūctus | sūctūs |
Etymology 2[edit]
Perfect passive participle of sūgō (“suck”).
Participle[edit]
sūctus (feminine sūcta, neuter sūctum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sūctus | sūcta | sūctum | sūctī | sūctae | sūcta | |
Genitive | sūctī | sūctae | sūctī | sūctōrum | sūctārum | sūctōrum | |
Dative | sūctō | sūctō | sūctīs | ||||
Accusative | sūctum | sūctam | sūctum | sūctōs | sūctās | sūcta | |
Ablative | sūctō | sūctā | sūctō | sūctīs | |||
Vocative | sūcte | sūcta | sūctum | sūctī | sūctae | sūcta |
Descendants[edit]
References[edit]
- “suctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.