tępić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tępić, from Proto-Slavic *tǫpiti. By surface analysis, tępy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɛm.pit͡ɕ/

• Audio 1, tępić

  (file)

• Audio 2, tępić się

  (file)

• Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
• Syllabification: tę‧pić

Verb

tępić impf (perfective stępić)

1. (transitive) to dull, to blunt
2. (reflexive with się) to become dull, to become blunt

Verb

tępić impf (perfective wytępić)

1. (transitive) to exterminate, to kill off

Conjugation

Conjugation of tępić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tępić
present tense	1st	tępię			tępimy
	2nd	tępisz			tępicie
	3rd	tępi			tępią
	impersonal	tępi się
past tense	1st	tępiłem, -(e)m tępił	tępiłam, -(e)m tępiła	tępiłom, -(e)m tępiło	tępiliśmy, -(e)śmy tępili	tępiłyśmy, -(e)śmy tępiły
	2nd	tępiłeś, -(e)ś tępił	tępiłaś, -(e)ś tępiła	tępiłoś, -(e)ś tępiło	tępiliście, -(e)ście tępili	tępiłyście, -(e)ście tępiły
	3rd	tępił	tępiła	tępiło	tępili	tępiły
	impersonal	tępiono
future tense	1st	będę tępił, będę tępić	będę tępiła, będę tępić	będę tępiło, będę tępić	będziemy tępili, będziemy tępić	będziemy tępiły, będziemy tępić
	2nd	będziesz tępił, będziesz tępić	będziesz tępiła, będziesz tępić	będziesz tępiło, będziesz tępić	będziecie tępili, będziecie tępić	będziecie tępiły, będziecie tępić
	3rd	będzie tępił, będzie tępić	będzie tępiła, będzie tępić	będzie tępiło, będzie tępić	będą tępili, będą tępić	będą tępiły, będą tępić
	impersonal	będzie tępić się
conditional	1st	tępiłbym, bym tępił	tępiłabym, bym tępiła	tępiłobym, bym tępiło	tępilibyśmy, byśmy tępili	tępiłybyśmy, byśmy tępiły
	2nd	tępiłbyś, byś tępił	tępiłabyś, byś tępiła	tępiłobyś, byś tępiło	tępilibyście, byście tępili	tępiłybyście, byście tępiły
	3rd	tępiłby, by tępił	tępiłaby, by tępiła	tępiłoby, by tępiło	tępiliby, by tępili	tępiłyby, by tępiły
	impersonal	tępiono by
imperative	1st	niech tępię			tępmy
	2nd	tęp			tępcie
	3rd	niech tępi			niech tępią
active adjectival participle		tępiący	tępiąca	tępiące	tępiący	tępiące
passive adjectival participle		tępiony	tępiona	tępione	tępieni	tępione
contemporary adverbial participle		tępiąc
verbal noun		tępienie

Further reading

• tępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tępić in Polish dictionaries at PWN