wytępić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ tępić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨˈtɛm.pit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧tę‧pić

Verb[edit]

wytępić pf (imperfective wytępiać or tępić)

  1. (transitive) to eradicate, to exterminate, to annihilate
  2. (reflexive with się) to exterminate each other

Conjugation[edit]

Conjugation of wytępić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytępić
future tense 1st wytępię wytępimy
2nd wytępisz wytępicie
3rd wytępi wytępią
impersonal wytępi się
past tense 1st wytępiłem,
-(e)m wytępił
wytępiłam,
-(e)m wytępiła
wytępiłom,
-(e)m wytępiło
wytępiliśmy,
-(e)śmy wytępili
wytępiłyśmy,
-(e)śmy wytępiły
2nd wytępiłeś,
-(e)ś wytępił
wytępiłaś,
-(e)ś wytępiła
wytępiłoś,
-(e)ś wytępiło
wytępiliście,
-(e)ście wytępili
wytępiłyście,
-(e)ście wytępiły
3rd wytępił wytępiła wytępiło wytępili wytępiły
impersonal wytępiono
conditional 1st wytępiłbym,
bym wytępił
wytępiłabym,
bym wytępiła
wytępiłobym,
bym wytępiło
wytępilibyśmy,
byśmy wytępili
wytępiłybyśmy,
byśmy wytępiły
2nd wytępiłbyś,
byś wytępił
wytępiłabyś,
byś wytępiła
wytępiłobyś,
byś wytępiło
wytępilibyście,
byście wytępili
wytępiłybyście,
byście wytępiły
3rd wytępiłby,
by wytępił
wytępiłaby,
by wytępiła
wytępiłoby,
by wytępiło
wytępiliby,
by wytępili
wytępiłyby,
by wytępiły
impersonal wytępiono by
imperative 1st niech wytępię wytępmy
2nd wytęp wytępcie
3rd niech wytępi niech wytępią
passive adjectival participle wytępiony wytępiona wytępione wytępieni wytępione
anterior adverbial participle wytępiwszy
verbal noun wytępienie

Further reading[edit]

  • wytępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytępić in Polish dictionaries at PWN