utrącać

Polish

Etymology

From utrącić +‎ -ać. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtrɔn.t͡sat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈtrɔ̃.t͡sat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
• Syllabification: u‧trą‧cać

Verb

utrącać impf (perfective utrącić)

1. (transitive) to hit off (to remove by hitting) [+instrumental = with what]
2. (transitive) to knock out (to remove the possibility of promotion or out of a position)

   Synonym: uwalać

3. (transitive) to reject a proposal

   Synonym: uwalać

4. (transitive, obsolete) to damage by jostling
5. (transitive, obsolete) to kill

   Synonym: zabijać

Conjugation

Conjugation of utrącać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utrącać
present tense	1st	utrącam			utrącamy
	2nd	utrącasz			utrącacie
	3rd	utrąca			utrącają
	impersonal	utrąca się
past tense	1st	utrącałem, -(e)m utrącał	utrącałam, -(e)m utrącała	utrącałom, -(e)m utrącało	utrącaliśmy, -(e)śmy utrącali	utrącałyśmy, -(e)śmy utrącały
	2nd	utrącałeś, -(e)ś utrącał	utrącałaś, -(e)ś utrącała	utrącałoś, -(e)ś utrącało	utrącaliście, -(e)ście utrącali	utrącałyście, -(e)ście utrącały
	3rd	utrącał	utrącała	utrącało	utrącali	utrącały
	impersonal	utrącano
future tense	1st	będę utrącał, będę utrącać	będę utrącała, będę utrącać	będę utrącało, będę utrącać	będziemy utrącali, będziemy utrącać	będziemy utrącały, będziemy utrącać
	2nd	będziesz utrącał, będziesz utrącać	będziesz utrącała, będziesz utrącać	będziesz utrącało, będziesz utrącać	będziecie utrącali, będziecie utrącać	będziecie utrącały, będziecie utrącać
	3rd	będzie utrącał, będzie utrącać	będzie utrącała, będzie utrącać	będzie utrącało, będzie utrącać	będą utrącali, będą utrącać	będą utrącały, będą utrącać
	impersonal	będzie utrącać się
conditional	1st	utrącałbym, bym utrącał	utrącałabym, bym utrącała	utrącałobym, bym utrącało	utrącalibyśmy, byśmy utrącali	utrącałybyśmy, byśmy utrącały
	2nd	utrącałbyś, byś utrącał	utrącałabyś, byś utrącała	utrącałobyś, byś utrącało	utrącalibyście, byście utrącali	utrącałybyście, byście utrącały
	3rd	utrącałby, by utrącał	utrącałaby, by utrącała	utrącałoby, by utrącało	utrącaliby, by utrącali	utrącałyby, by utrącały
	impersonal	utrącano by
imperative	1st	niech utrącam			utrącajmy
	2nd	utrącaj			utrącajcie
	3rd	niech utrąca			niech utrącają
active adjectival participle		utrącający	utrącająca	utrącające	utrącający	utrącające
passive adjectival participle		utrącany	utrącana	utrącane	utrącani	utrącane
contemporary adverbial participle		utrącając
verbal noun		utrącanie

Related terms

verbs

• trącić pf, trącać impf

 

Further reading

• utrącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utrącać in Polish dictionaries at PWN
• Aleksandra Wieczorek (27.02.2019) “UTRĄCAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “utrącać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “utrącać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “utrącać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 402
• utrącać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego