uzupełnić

Polish

Etymology

From u- +‎ zupełny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.zuˈpɛw.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧zu‧peł‧nić

Verb

uzupełnić pf (imperfective uzupełniać)

1. (transitive) to supplement, to top up
2. (transitive) to complement
3. (transitive) to fill in, to fill out, to populate
4. (reflexive with się) to complement (each other)

Conjugation

Conjugation of uzupełnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uzupełnić
future tense	1st	uzupełnię			uzupełnimy
	2nd	uzupełnisz			uzupełnicie
	3rd	uzupełni			uzupełnią
	impersonal	uzupełni się
past tense	1st	uzupełniłem, -(e)m uzupełnił	uzupełniłam, -(e)m uzupełniła	uzupełniłom, -(e)m uzupełniło	uzupełniliśmy, -(e)śmy uzupełnili	uzupełniłyśmy, -(e)śmy uzupełniły
	2nd	uzupełniłeś, -(e)ś uzupełnił	uzupełniłaś, -(e)ś uzupełniła	uzupełniłoś, -(e)ś uzupełniło	uzupełniliście, -(e)ście uzupełnili	uzupełniłyście, -(e)ście uzupełniły
	3rd	uzupełnił	uzupełniła	uzupełniło	uzupełnili	uzupełniły
	impersonal	uzupełniono
conditional	1st	uzupełniłbym, bym uzupełnił	uzupełniłabym, bym uzupełniła	uzupełniłobym, bym uzupełniło	uzupełnilibyśmy, byśmy uzupełnili	uzupełniłybyśmy, byśmy uzupełniły
	2nd	uzupełniłbyś, byś uzupełnił	uzupełniłabyś, byś uzupełniła	uzupełniłobyś, byś uzupełniło	uzupełnilibyście, byście uzupełnili	uzupełniłybyście, byście uzupełniły
	3rd	uzupełniłby, by uzupełnił	uzupełniłaby, by uzupełniła	uzupełniłoby, by uzupełniło	uzupełniliby, by uzupełnili	uzupełniłyby, by uzupełniły
	impersonal	uzupełniono by
imperative	1st	niech uzupełnię			uzupełnijmy
	2nd	uzupełnij			uzupełnijcie
	3rd	niech uzupełni			niech uzupełnią
passive adjectival participle		uzupełniony	uzupełniona	uzupełnione	uzupełnieni	uzupełnione
anterior adverbial participle		uzupełniwszy
verbal noun		uzupełnienie

Further reading

• uzupełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uzupełnić in Polish dictionaries at PWN