zupełny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From z- + *upełny (attested in Old Polish upełnie and Middle Polish upełny), in turn from u- + pełny. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /zupɛɫnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /zupɛɫnɨ/

Adjective[edit]

zupełny (derived adverb zupełna or zupełnie)

  1. complete (not lacking anything)
    • 1894 [1471], Konstanty Górski, editor, Historia jazdy polskiej[1], page 270:
      Wylczek (sc. koń) kopynyczy... na nym zupelna sbroya kopynycza
      [Wilczek (sc. koń) kopijniczy... na nim zupełna zbroja kopijnicza]
    • 1887 [Fifteenth century], Lucjan Malinowski, editor, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski[2], page 95a:
      Day nam, Jezu, ... przesz przyczyną Anni szwyathey, byszmy czyebye szerczem zupelnem mylowaly, a pothem sz thobą wyecznye krolowaly
      [Daj nam, Jezu, ... przez przyczynę Anny świętej, bysmy ciebie sercem zupełnem miłowali, a potem z tobą wiecznie krolowali]
    • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, page 4:
      Sed in die iudici iungetur anima... cum suo proprio corpore et illa erit beatitudo totalis, zvpelne, in corpore et anima
      [Sed in die iudici iungetur anima... cum suo proprio corpore et illa erit beatitudo totalis, zupełne, in corpore et anima]
    • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, page 45:
      Actus penitencie... incipit in homines ex multis actibus, que precedunt penitenciam. Primus actus... est fides zvpelna
      [Actus penitencie... incipit in homines ex multis actibus, que precedunt penitenciam. Primus actus... est fides zupełna]
  2. abundant (having much of something)
    • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, page 58:
      O quam plenum, zupelnym, gaudio fuit cor meum!
      [O quam plenum, zupełnym, gaudio fuit cor meum!]

Derived terms[edit]

nouns

Related terms[edit]

adjectives

Descendants[edit]

  • Polish: zupełny

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish zupełny.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zuˈpɛw.nɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /zuˈpɛɫ.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛwnɨ
  • Syllabification: zu‧peł‧ny

Adjective[edit]

zupełny (not comparable, derived adverb zupełnie)

  1. complete, total, absolute (having all ascribable traits)
    Synonyms: absolutny, całkowity, kompletny, na całej linii, totalny
  2. complete, total (not lacking anything)
    Synonyms: kompletny, pełny

Declension[edit]

Derived terms[edit]

verbs

Related terms[edit]

adjectives

Further reading[edit]

  • zupełny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zupełny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zupełny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ZUPEŁNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 17.09.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zupełny”, in Słownik języka polskiego[3]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “zupełny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[4]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zupełny”, in Słownik języka polskiego[5] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 631