cało

See also: Appendix:Variations of "calo"

Kashubian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sawɔ/
• Hyphenation: ca‧ło

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *tělo.

Noun

cało n

1. flesh
2. meat
3. body

Etymology 2

From całi +‎ -o. Compare Slovincian calô and Polish cało.

Adverb

cało (not comparable)

1. unscathed, alive, safely

Further reading

• “cało I”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
• “cało II”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “ciało”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “cało”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]

Old Polish

Etymology

From cały +‎ -o. First attested in 1400.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡saɫɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡saɫɔ/

Adverb

cało

1. unscathedly, intact, without harm

   Synonym: cale

   • 1902 [1400], “Wybór zapisek sądowych grodzkich i ziemskich wielkopolskich z XV wieku”, in Franciszek Piekosiński, editor, Studia, rozprawy i materiały z dziedziny historii polskiej i prawa polskiego‎^[3], volume 6, page 7:

     Mikosz wrocil Thome ten conn czalo, a ne pogorszil mu go

     [Mikosz wrocił Tomie ten koń cało, a nie pogorszył mu go]

2. wholly (not in pieces)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[4], page 101:

     Kiedy niegdy (sc. dzieci) płakały, rozbiwszy swoje sędy, Jesus natychmiast wrocił im cało (haec eis Jesus reddidit integris his factis)

     [Kiedy niegdy (sc. dzieci) płakały, rozbiwszy swoje sędy, Jesus natychmiast wrocił im cało (haec eis Jesus reddidit integris his factis)]

Related terms

adjective

• cały

 

adverb

• cale

 

nouns

• całowanie
• całość
• pocałowanie
• ucałowanie

 

verbs

• całować impf, pocałować pf, ucałować pf
• celić impf

 

Descendants

• Polish: cało

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “cało”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish cało. By surface analysis, cały +‎ -o. Compare Kashubian cało and Slovincian calô.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sa.wɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡sa.ɫɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awɔ
• Syllabification: ca‧ło

Adverb

cało (not comparable)

1. unscathed, alive, safely
2. (Middle Polish) wholly, entirely

   Synonym: całkowicie

Related terms

adjectives

• caliznowy
• całki
• całkowalny
• całkowity
• całkowy
• całostkowy
• całościowy
• całowity
• całuskowy
• całuśny
• cały

 

adverbs

• cale
• calusieńko
• caluśko
• całkiem
• całkowicie
• całkowo
• całostkowo
• całościowo
• całowicie

 

nouns

• calak
• calec
• calizna
• całka
• całkość
• całkowalność
• całkowanie
• całkowitka
• całkowitość
• całkowość
• całostka
• całostkowość
• całościowość
• całość
• całownik
• całunek
• całus
• całusek
• całuśnik

 

verbs

• caleć impf, ocaleć pf
• calić impf
• całkować impf, scałkować pf
• całościować impf
• całować impf

 

Further reading

• cało in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “cało”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (20.09.2022) “CAŁO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “cało”, in Słownik języka polskiego‎^[5]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “cało”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[6]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “cało”, in Słownik języka polskiego‎^[7] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 253

Venetian

Noun

cało m (plural całi)

1. callus
2. corn (of the foot)