gubić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gubìti, from Proto-Indo-European *gʰowbʰ-eye-, causative/iterative of the root *gʰewbʰ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡu.bit͡ɕ/

• Audio 1, gubić

  (file)

• Audio 2, gubić się

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: gu‧bić

Verb

gubić impf (perfective zgubić)

1. (transitive) to lose, to mislay

   Synonyms: podziewać, zapodziewać, zawieruszać

2. (transitive) to ruin

   Synonyms: rujnować, tracić

3. (transitive) to shed

   Synonyms: ronić, tracić

4. (reflexive with się) to lose one's way, to get lost
5. (reflexive with się) to go missing
6. (reflexive with się, figurative) to lose oneself
7. (reflexive with się) to bring about one's ruin

Conjugation

Conjugation of gubić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		gubić
present tense	1st	gubię			gubimy
	2nd	gubisz			gubicie
	3rd	gubi			gubią
	impersonal	gubi się
past tense	1st	gubiłem, -(e)m gubił	gubiłam, -(e)m gubiła	gubiłom, -(e)m gubiło	gubiliśmy, -(e)śmy gubili	gubiłyśmy, -(e)śmy gubiły
	2nd	gubiłeś, -(e)ś gubił	gubiłaś, -(e)ś gubiła	gubiłoś, -(e)ś gubiło	gubiliście, -(e)ście gubili	gubiłyście, -(e)ście gubiły
	3rd	gubił	gubiła	gubiło	gubili	gubiły
	impersonal	gubiono
future tense	1st	będę gubił, będę gubić	będę gubiła, będę gubić	będę gubiło, będę gubić	będziemy gubili, będziemy gubić	będziemy gubiły, będziemy gubić
	2nd	będziesz gubił, będziesz gubić	będziesz gubiła, będziesz gubić	będziesz gubiło, będziesz gubić	będziecie gubili, będziecie gubić	będziecie gubiły, będziecie gubić
	3rd	będzie gubił, będzie gubić	będzie gubiła, będzie gubić	będzie gubiło, będzie gubić	będą gubili, będą gubić	będą gubiły, będą gubić
	impersonal	będzie gubić się
conditional	1st	gubiłbym, bym gubił	gubiłabym, bym gubiła	gubiłobym, bym gubiło	gubilibyśmy, byśmy gubili	gubiłybyśmy, byśmy gubiły
	2nd	gubiłbyś, byś gubił	gubiłabyś, byś gubiła	gubiłobyś, byś gubiło	gubilibyście, byście gubili	gubiłybyście, byście gubiły
	3rd	gubiłby, by gubił	gubiłaby, by gubiła	gubiłoby, by gubiło	gubiliby, by gubili	gubiłyby, by gubiły
	impersonal	gubiono by
imperative	1st	niech gubię			gubmy
	2nd	gub			gubcie
	3rd	niech gubi			niech gubią
active adjectival participle		gubiący	gubiąca	gubiące	gubiący	gubiące
passive adjectival participle		gubiony	gubiona	gubione	gubieni	gubione
contemporary adverbial participle		gubiąc
verbal noun		gubienie

Derived terms

verbs

• nagubić pf
• pogubić pf
• przegubić pf
• przygubić pf
• ugubić pf
• wygubić pf
• zagubić pf

 

noun

• zguba

 

Related terms

verbs

• giąć impf
• gibać impf
• ginąć impf

 

adjectives

• gibki
• giętki

 

interjection

• na pohybel

 

noun

• wygibas

 

Further reading

• gubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gubić in Polish dictionaries at PWN